کتاب «جنگ روایت‌ها» (بازاندیشی در شناخت و عملکرد رسانه‌های معاند) تالیف معصومه نصیری و با مقدمه حسن بشیر منتشر شد.

جنگ روایت‌ها بازاندیشی در شناخت و عملکرد رسانه‌های معاند معصومه نصیری

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این کتاب به اهتمام معاونت صدای جمهوری اسلامی ایران  منتشر شده است.

سرفصل‌های این کتاب عبارت‌اند از: «چیستی جنگ روایت‌ها و روش‌های قلب واقعیت درباره ایران»، «نگاه به جنگ رسانه‌ای علیه ایران با تأکید بر تشریح تکنیک‌های رسانه‌ای»، «واکاوی گفتمان جبهه‌ معارض علیه جمهوری اسلامی»، «واکاوی جنگ شناختی و هیبریدی علیه ایران و رویکرد جمهوری اسلامی در قبال آن»، «آسیب‌شناسی و ارائه راهبرد جریان رسانه‌ای ایران در قبال رسانه‌های معارض»، «گونه‌شناسی و جریان‌شناسی رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران» و «بررسی کارنامه رسانه‌های معاند در قبال جمهوری اسلامی ایران».

حسن بشیر در بخشی از مقدمه این کتاب آورده است: پاسخگویی به روایت‌های رسانه‌ای رسانه‌های معاند و کلیه رسانه‌هایی که تلاش می‌کنند گفتمان و روایت خود را از حوادث و مسائل جهانی به‌عنوان روایت غالب قلمداد کنند و افکار عمومی جهان را تسخیر کنند، راه مقابله نباید در مواقع لازم فراموش شود، اما مهمتر از آن راه‌اندازی ضدجریان‌هایی است که می‌توانند گفتمان‌سازی کرده و روایت‌های غالب خود را در صحنه‌های ملی، منطقه و جهانی منتشر کنند.

بنابراین، می‌توان چند نکته را به‌عنوان راه‌حل‌های کلان برای آینده در این‌جا مطرح کرد که در طی زمان نیز می‌توانند غنی‌سازی شوند.
۱ : تفکیک راه‌حل‌های مقابله‌ای با راه‌حل‌های ایجاد ضد جریان‌ها
۲: تاکید بیشتر روی ایجاد ضد جریان‌ها به‌جای جریان‌های تقابلی
۳: فهم و شناخت دقیق و عمیق گفتمان‌های مقابل که بر پایه آن‌ها روایت‌ها ساخته می‌شوند.
۴: تلاش در گفتمان‌سازی‌های کلان و موردی برای ایجاد جریان سازی هدفمند.
۵: تقویت و به‌کارگیری راه‌های گوناگون نشر گفتمان هدفمند در سطح جامعه.
۶: شناخت هر چه عمیق‌تر و کارآمدتر فضای مجازی برای فهم چگونگی جریان‌سازی مؤثر.
۷ : توانمندسازی جامعه در برابر جنگ روایت‌ها با به‌کارگیری راه‌هایی از قبیل «آموزش سواد رسانه‌ای» در سطح وسیع جامعه.
۸: به‌کارگیری عملیات روانی هدفمند علیه دشمنان.
۹: به‌کارگیری رسانه‌های غیرایرانی برای گفتمان‌سازی، جریان‌سازی و روشنگری خبری.
۱۰: تنوع‌سازی در طرح روایت‌های رسانه‌ای خودی در برابر دشمنان.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...