کتاب «درمانگاه فلسفه»  [Guérir la vie par la philosophie] با عنوان فرعی «درس زندگی از زبان فیلسوفان بزرگ» نوشته لورنس دویلرز [Laurence Devillairs] با ترجمه سامان شهرکی منتشر شد.

درمانگاه فلسفه»  [Guérir la vie par la philosophie] درس زندگی از زبان فیلسوفان بزرگ» نوشته لورنس دویلرز [Laurence Devillairs]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، تفکر و بینش فلاسفه برای اغلبِ خوانندگان دور­ازدسترس و زیاده تخصصی محسوب می­شود، ولی در کتاب «درمانگاه فلسفه» محقق و کارشناس فلسفه­ دکارتی، لورنس دویلرز، زبان پیچیده را از مفاهیم فلسفی دور ساخته و خردمندی­‌های ارزشمند برجسته‌ترین فیلسوفان را به مفاهیم قابل درک برای خواننده­ امروزی ترجمه کرده است. دویلرز به طرز ماهرانه­‌ای روشن می­‌کند که فلسفه تنها روی کاغذ معنا نمی‌­یابد، بلکه می­‌تواند به طور عملی به داشتن یک زندگی خوب و پربار بینجامد.

«درمانگاه فلسفه» به­ خصوص برای آن دسته از شیفتگان فلسفه مناسب است که علاقه‌­ای به خواندن متون تخصصی و سنگین ندارند. این کتاب، حکمت حقیقی مشهور­ترین فلاسفه، از سقراط تا کانت و دکارت را دربرمی­‌گیرد.

«درمانگاه فلسفه» در هفت بخش کلی مفاهیم فلسفی را به روشنی بیان می‌­کند و با خواندن آن متوجه می‌­شوید که چرا به‌کارگیری فلسفه در عمل منجر به داشتن یک زندگی کامل­تر خواهد شد.

این کتاب دوازهمین کتابی است که نشر خزه در قالب مجموعه‌ای با عنوان «پیاده‌روی با فلسفه» منتشر می‌کند.

«درمانگاه فلسفه» در۲۰۰ صفحه و با بهای ۶۰ هزار تومان به چاپ رسیده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...