آرمان‌شهر، مفهومی کهن است اما امیدِ به کشف یا ساختِ آن، همچنان برای انسان امروز زنده مانده. یافتِ جلوه‌های گونه‌گونِ گرایش آدمیان به آرمان‌شهر، از دوران باستان تا امروز، مطالعه‌ای مفصّل در حوزه‌هایی گونه‌گون می‌طلبد که محقق 81ساله آمریکایی، به‌خوبی از عهده‌اش برآمده و می‌گوید: شگفت اینکه آرمانشهرگرایانِ رسیده به قدرت سیاسی، عموماً ویران‌شهر ساختند.

لایمن تاور سرجنت (Lyman Tower Sargent)،درآمدی کوتاه بر آرمانشهر­گرایی Utopianism: A Very Short Introduction

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، لایمن تاور سرجنتِ امریکایی‌­تبار (Lyman Tower Sargent)، استاد علوم­ سیاسی در دانشگاه سنت لوئیس در ایالت میزوری امریکا، دارنده عنوان محقق برجسته از سوی انجمن مطالعات آرمانشهری در سال 1997 و بنیان­گذار مجله علمی­‌­آکادمیک مطالعات آرمانشهری (Utopian Studies) در سال 1987 است. وی همچنین گردآورنده قریب 20 عنوان کتابشناسی در زمینه‌­های تاریخ، سیاست و ادبیات آمریکاست. «درآمدی کوتاه بر آرمانشهر­گرایی» به ترجمه امیر یداله‌­پور، دومین اثری است که از پروفسور سرجنت به فارسی ترجمه می­‌شود. نخستین کتاب، ترجمه­‌ای از دکتر محمود کتابی با عنوان ایدئولوژی‌­های سیاسی معاصر بود که انتشارات دانشگاه اصفهان در سال‌های 1360 منتشر کرد.

این کتاب که نخستین بار با عنوان Utopianism: A Very Short Introduction در سال 2010 توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد منتشر شد، با بینشی به­‌کفایت معاصرانه تدوین­ شده‌­است؛ یعنی خوراکی است هم مغذی و هم فشرده برای خواننده­‌ای با هر میزان سواد و تخصص؛ یعنی هم ایجاز و شیوایی کلام را دارد و هم فراخور بینش و شیوه کتابشناختی نویسنده، گستره­‌ای به‌نسبت وسیع از منابع مرتبط را به‌­کار می­‌گیرد. کتاب، معرف گونه­‌گون تفکرات و ایده­‌های آرمانشهرگرایانه تاریخ بشری است و اشکال تحقق یا ابراز این گرایش را در بازه زمانیِ بسیار طویلی ـ از متفکران پیشاسقراطی، شاگردان سقراط و متفکرین قرون­‌وسطی گرفته تا آثار و نمودهای آرمانشهرگرایی در قرن بیستم، تا مسائل سیاسی خاورمیانه و حتی جنبش­‌های محیط‌زیستی دوران معاصر در اقصای اروپا و آمریکا ـ بررسی می­‌کند. کلام موجز و دانش فراگیرِ نویسنده، 147 صفحه خواندنی، روان و پرمحتوا را تقدیم خواننده کرده است.

کتاب 7 فصل دارد. نویسنده از واژه­‌شناسیِ واژه یوتوپیا (utopia) آغاز می‌­کند و پس از ارائه تعریفی از این مفهوم، کارِ اصلی‌­اش را پیش می­‌گیرد که عبارت­ است از بررسیِ اجمالی و البته دقیقِ مصادیق دیروز و امروزِ مفهوم آرمان­شهر در اجتماعات بشریِ سراسر دنیا. او از سه چهره آرمانشهرگرایی در آثار آدمیان در طول تاریخ می­‌گوید و آنها را چنین می­‌نامد: آرمان­شهر ادبی، عمل آرمان­شهرگرایانه، نظریه اجتماعی آرمان­شهرگرا.

«مکان­‌های خوب و مکان‌­های بد»، عنوان فصل نخست کتاب است که به ادبیات خلق‌­شده با محوریت مفهوم آرمان­شهر می‌­پردازد: از روایت‌­های اسطوره­ای آفرینش انسان تا ادبیات قرون وسطی، تا جنبش‌­های اجتماعیِ اروپای سال­‌های 1960 و تا جنبش­‌های محیط­زیستیِ امروز. در این فصل معانیِ اصطلاحاتِ utopia، eutopia (نیکوشهر) و dystopia (ناآرمان­شهر) و به‌­ویژه کتاب utopia اثر تامس مور ـ سیاست­مدار انگلیسیِ دوران رنسانس و از مخالفین اصلاحات پروتستانی ـ بررسی می‌­شوند.

«عمل آرمان­شهرگرایانه»، عنوان دومین فصل کتاب است و در آن مهم­ترین تجلّی مفهوم آرمان­شهر در جوامع انسانی، یعنی شکل­گیری کمون­ها یا اصطلاحاً اجتماعات ارادی بررسی می­شوند؛ از شکل­گیری دیرها و صومعه ­ها تا اردوگاه­های اشتراکی مهاجرین (نظیر شکل­ گیری اسرائیل) و تا اجتماع­های دوران معاصر نظیر دهکده­ های بوم ­شناختی.

فصل سوم با عنوان «آرمان­شهرگراییِ بومی»، استعماری و پسااستعماری، به تعارضات حاصل از پدیده استعمار می‌­پردازد؛ تعارضاتِ میان ایده‌­های آرمانشهرگرایانه بومیان یک منطقه مستعمره با مهاجرینی که به‌­قصد زندگی بهتر راهیِ آنجا می‌­شوند. در این فصل اجتماعات مختلفی از سراسر دنیا بررسی شده‌­اند: از اسرائیل و ایالات متحده آمریکا تا کانادا و استرالیا و زلاندنو و آفریقا... .

فصل چهارم که «آرمانشهرگرایی در سنت­‌های دیگر» نام دارد، تجلی گرایش به آرمان­شهر را در اجتماعات کشورهای چین و ژاپن و هند و نیز افریقا بررسی می­‌کند. «آرمانشهرگرایی در سنت مسیحی»، عنوان فصل پنجم است که ایده زندگیِ بهتر را در سنت‌­ها و مفاهیم متون مقدس مسیحیان ـ از کتاب مقدس، عهد قدیم، عهد جدید و شرح مکاشفات قدیسان مسیحی ـ جستجو و گزارش می‌­کند.

فصل ششم، با نام «آرمان­شهرگرایی و نظریه سیاسی»، به­‌اختصار در پی تصویرِ ایده آرمان­شهر در تئوری­‌های جامعه‌­شناسان و فیلسوفانی از کانت گرفته تا پوپر و ارنست بلوخ و بسیاری دیگران می­‌رود. در این فصل از جمله، مفهوم «جهانی­‌شدن» ایده‌­ای آرمان­شهرگرایانه تلقی شده و جدال‌های موافقین و مخالفین آن، از این منظر بررسی می­‌شوند.

«آرمان­شهر و ایدئولوژی»، عنوان فصل هفتم، برگرفته از کتابی به همین نام اثر کارل مانهایم ـ جامعه­‌شناس آلمانی نیمه نخست قرن بیستم ـ گرفته شده و در آن از جمله به نظریات پل ریکور فیلسوف شهیر فرانسوی درباب ایدئولوژی پرداخته می‌­شود.

در بخشی از مؤخره کتاب چنین می‌­خوانیم: «آرمانشهر می‌­توانند مانند تراژدی یونان باشد. انسان با مباهات سرسپرده آرمانشهر می‌­شود و این‌گونه، مرزهای قلمروِ آن را زیرپا می‌­گذارد. برای همین باید با کین­‌جویی‌­ها مقابله کند، در رسیدن به آرمان­شهر بازماند، و به­‌خاطر جسارتش در تلاش برای رسیدن به آرمان­شهر تاوان دهد.» (ص130)

امیر یداله­‌پور، مترجم سی­‌ودوساله کتاب حاضر، پیش‌تر چهار کتاب دیگر با عناوین چشم‌­اندازهای آرمان­شهر (نوشته ادوارد راث‌استاین / نشرآگاه 1395)، بنیان­ محله­‌های پایدار (آوی فریدمن / دانشگاه شهید بهشتی 1397)، بیست دقیقه در منهتن (مایکل سورکین / بان 1398) و معماری با همستان (لئون کریر / دفتر پژوهشهای فرهنگی 1398) را در حوزه‌­های معماری و شهر ترجمه کرده ­است. وی همچنین ترجمه­‌هایی در حوزه ادبیات داستانی دارد که ازجمله آنها ابیگیل (کریس ابانی / آگه 1400)، بورخس و اورانگوتان‌های ابدی (لوئیس‌فرناندو وریسیمو / بان 1399)، در قعر لانه‌ی خرگوش (خوان‌پابلو ویالوبوس / آگه 1399)، کفش‌های ایتالیایی (هنینگ مانکل / آگه 1397) و لندنی‌های تنها (سام سلون / بان 1399) هستند.

چاپ نخستِ «درآمدی کوتاه بر آرمان­شهرگرایی»، در 147 صفحه، با ترجمه­‌ای دقیق و روان از امیر یداله­‌پور و ویرایش پریا عباسی، توسط نشر کرگدن به­‌تازگی منتشر شده­‌است. تیراژ کتاب 700 نسخه و بهای آن 40هزار تومان است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...