تماشاخانه «مهرگان» از ۲۳ اردیبهشت میزبان نمایشی با موضوع تجاوزهای خانوادگی شده است. این نمایش که "بختک" نام دارد را آناهیتا زینی‌وند هرشب ساعت ۱۸ و تا ۱۲ خرداد روی صحنه می‌برد.

کارگردان و تهیه‌کننده "بختک" در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره این نمایش گفت: "بختک" حاصل پژوهش دو سال و اندی گروه نمایشی ماست. این نمایش حول محور تجاوزهای جنسی از سوی محارم مطرح می‌شود.

او افزود: من به واسطه اینکه حدود ۱۶ سال است به عنوان فعال اجتماعی بر روی آسیب‌های اجتماعی فعالیت می‌کنم، با مددجوهای زیادی در ارتباطم و از این طریق با قربانیان این نوع از تجاوزهای جنسی ملاقات کردم و داستان‌های آنها را شنیدم و از میان این داستان‌ها در این نمایش هفت داستان روایت می‌شود.

زینی‌وند با بیان اینکه "این نمایش به سبک رئال و فرم است " بیان کرد: هفت داستان مستند ما به صورت اپیزودی روایت می‌شود و اپیزود آخر برگرفته از فیلم "هزاران زن چون من" است. ما بعد از تحقیقات، به تحلیل داستان‌های روایت شده و ریشه‌یابی آن‌ها می‌پرداختیم و تقریباً حدود یک سال است که به صورت جدی روی داستان‌های انتخابی کار کردیم.

او ادامه داد: ما در این نمایش سعی کردیم، طرح مسئله کنیم و این گام اولمان بود، امیدوارم که در گام‌های بعدی به حل مسئله در صحنه نمایش بپردازیم و این قدرت را داشته باشیم که مخاطب را به طور مستقیم درگیر کنیم تا این معضلات کمتر شود.

او درباره علت اجرا "بختک" در ماه رمضان توضیح داد: ما در ابتدا قصد داشتیم اواخر فروردین یا بعد از ماه رمضان "بختک" را اجرا کنیم، اما گرفتن مجوز و هماهنگی‌ها کمی طول کشید و به اجرای آخر فروردین نرسیدیم. همچنین یکی از بازیگران این نمایش که در طول دو سال پژوهش کنار ما بوده، قصد مهاجرت دارد و من علاقه‌مند بودم که ایشان حتماً در این نمایش حضور داشته باشد، بنابراین ما تصمیم گرفتیم بعد از اخذ مجوز سریع اجرا برویم.

او در پایان درباره استقبال تماشاگران از این نمایش گفت: با توجه به اینکه در ماه مبارک رمضان هستیم اما استقبال از نمایش خوب بوده است.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: "بختک" روایتی است مستند و خاطره‌ای زنده که همچون سایه شومی همه ابعاد زندگی دختران ما را دربرگرفته است. سکوت و تحمل تنهاییِ درد تنها چاره نیست. چاره فریاد است و ما روایت کنندگان این فریادیم...

"بختک" دارای محدودیت سنی است و ورود افراد زیر ۱۸ سال در این نمایش ممنوع است. همچنین عوائد یک شب اجرای این نمایش صرف جمع آوری دیه برای بچه‌های کانون اصلاح تربیت شده است.

زهرا اکبری، رقیه اسلامی، عاطفه خاوری، انجیلا سروری، فاطمه سلیمی، سحر قاسمی، فائزه السادات مصباحی، زهرا یعقوبی از بازیگران این نمایش ۴۵ دقیقه‌ای هستند.

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...