این رساله کوچک مانند شهریار ماکیاولی مشورتی ماندگار و صریح برای کسانی فراهم می‌کند که مشتاق قدرت هستند. ایده آلیسم و ساده دلی کنار می‌روند وقتی کوئینتوس به برادرش و همه ما می‌گوید که مشغله نازل و کثیف مبارزه انتخاباتی موفق واقعاً چگونه عمل می‌کند. نامه پر از توصیه‌های گرانبها برای کاندیداهای مدرن است.

چگونه در انتخابات پیروز شویم» [How to win an election : an ancient guide for modern politicians] مارکوس تولیوس سیسرون [Quintus Tullius Cicero]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «چگونه در انتخابات پیروز شویم» [How to win an election : an ancient guide for modern politicians] نوشته مارکوس تولیوس سیسرون [Quintus Tullius Cicero] به ترجمه شهاب الدین عباسی منتشر شده است.

مجموعه خردمندی کهن برای خوانندگان مدرن کاری از انتشارات دانشگاه پرینستون است که تا این تاریخ ۱۲ کتاب از آن منتشر شده است. در این مجموعه عده‌ای از محققان خبره به انتخاب و ترجمه از زبان اصلی برخی از مهمترین متون باستان پرداخته و مقدمه‌هایی فشرده و خواندنی و توضیحات متنی و تاریخی معتبری بر ترجمه افزوده‌‌اند.

کتاب‌ها بر محور موضوعاتی مهم مانند سیاست، زندگی فردی و اجتماعی و آداب‌‌اندیشیدن شکل گرفته‌اند که همه انسانها همواره درگیر و دل مشغول آنها بوده‌اند و امروز هم هستند. این آثار قدرت درونی دارند و می‌توانند در حل مسائل انسان معاصر منبع رجوع و کمک باشند. اولین کتاب این مجموعه با موضوع راه‌های پیروزی در انتخابات در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. دو کتاب بعدی درباره راه و رسم کشورداری و مواجهه با میانسالی و پیری به ترتیب در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۶ منتشر شدند. چند کتاب دیگر این مجموعه با محوریت پیروزی در بحث و استدلال روبه‌رو شدن با مرگ آداب دوستی آداب رهبری و آزادی شخصی در سال ۲۰۱۸ منتشر شدند. کتاب‌های دیگر این مجموعه به موضوعاتی نظیر این اختصاص دارند که چگونه باید آرامش خود را حفظ کنیم، چگونه به جنگ و سیاست خارجی بیاندیشیم و چگونه درباره خدا فکر کنیم. این کتاب‌ها اخیر در سال ۲۰۱۹ منتشر شده‌‌اند.

این کتاب‌های خواندنی نویسندگان بزرگ و نامداری چون سیسرون(کیکرو) سنکا، توسیدید(توکودیدس)، اپیکتوس، پلوتارک(پلوتارخوس) دارند که از فیلسوفان، دولتمردان، مورخان و سخنوران بزرگ تاریخند. مترجم و پژوهشگر کتاب «چگونه در انتخابات پیروز شویم» فیلیپ فریمن استاد علوم انسانی در دانشگاه پیر دین در کالیفرنیا است. دکترایش را از دانشگاه ‌هاروارد ادبیات و زبان شناسی کلاسیک گرفته و کتاب‌های متعددی منتشر کرده است. سه کتاب از مارکوس سیسرون و یک کتاب از برادر وی در این مجموعه به همت دکتر فریمن ترجمه و تنظیم شده‌‌اند. ترجمه‌های خوب و روان او را از متون کلاسیک ستوده‌اند.

«چگونه در انتخابات پیروز شویم» بر اساس ترجمه و تنظیم اثری از کوئینتوس تولیوس سیسرون پدید آمده است. این اثر متن توصیه‌ای است که برادر سیسرون فیلسوف سیاستمدار و سخنور نامدار رومی به وی نوشته است. درباره این کتاب نوشته‌‌اند: «سخنان کوئینتوس سیسرون با بیش از دو هزار سال فاصله از ما صریح تیزهوشانه و روشنگر است وقتی به جانوری عجیب به نام سیاست می‌رسیم می‌بینیم طبیعت انسان در طول این دو هزاره تغییر چندانی نکرده است واقعاً باید گفت گذشته حتی گذشته هم نیست.»

در بخشی از مقدمه این کتاب می‌خوانیم: «روم در ایام برادران سیسرون امپراتوری پهناور بود، اما چنان اداره می‌شد که گویی هنوز شهری کوچک است که در میان هفت تپه در کنار رودخانه تیبر آرمیده است. سیاست عمیقاً شخصی بود و سررشته آن در دست چند خانواده پیشرو شهر قرار داشت و متمرکز بر محل اجتماعات رومی در مرکز شهر بود. اگرچه شهروندان رومی در پهنه ناحیه مدیترانه‌ای زندگی می‌کردند، چیزی به نام رای گیری پستی وجود نداشت. همه مبارزات انتخاباتی را کاندیدا‌ها در داخل شهر روم یا در شهرهای اطراف انجام می‌دادند. هر رومی که سودای کنسول شدن در سر داشت، لازم بود پس از خدمت نظام وظیفه، اول در رشته‌ای از مقام‌های رده پایین‌تر یا راه افتخارات خدمت کند. اولین قدم در این روند طولانی حول و حوش ۳۰ سالگی شروع می‌شد و عبارت بود از یکی از کویسترهایی که هرسال برای اجرای وظایف عرفی حکومت مثل اداره کردن خزانه داری انتخاب می‌شدند. خدمت در مقام پریتر هم بعد از آن قرار داشت و مسئولیت‌هایی مانند اداره دادگاه‌ها را به همراه داشت. در این منصب فرد ممکن بود به خارج از روم فرستاده شود تا بر یکی از ایالت‌ها حکمرانی کنند. فقط عده‌ای کمی برای مبارزه نهایی برگزیده می‌شدند، یعنی مبارزه برای جایزه نهایی که عبارت بود از مقام کنسولی این دو مقام عالی که سالانه انتخاب می‌شدند، قدرت اجرایی عالی جمهوری را در دست داشتند و مسئول هم امور مدنی و هم امور نظامی بودند. اعیان روم با حسادت مراقب انتخابات کنسولی بودند، چون خدمت در چنین مقام عالی، وجهه اجتماعی رشک برانگیز والا نژادی فرد و ایل و تبار او را تضمین می‌کرد.

رومیان ایده یونانی «یک فرد، یک رای» را اختراعی برای حاکم شدن توده عوام می‌دانستند و آن را مسخره می‌کردند. هر شهروند مذکر بزرگسال می‌توانست یک رای بدهد اما این کار در سیستم گروهی پیچیده‌ای انجام می‌شد…»

فهمیدن مبانی سیستم انتخاباتی روم در قرن یکم پیش از میلاد، برای درک ارزش توصیه‌ای که مارکوس سیسرون در این نامه دریافت کرد مفید است، اما لذت واقعی آن برای اکثر خوانندگان مدرن در توصیه مصلحت جویانه بی پرده‌ای است به اینکه چطور باید از رای دهندگان بهره‌برداری کرد و مقام سیاسی را از آن خود ساخت.

این رساله کوچک مانند شهریار ماکیاولی مشورتی ماندگار و صریح برای کسانی فراهم می‌کند که مشتاق قدرت هستند. ایده آلیسم و ساده دلی کنار می‌روند وقتی کوئینتوس به برادرش و همه ما می‌گوید که مشغله نازل و کثیف مبارزه انتخاباتی موفق واقعاً چگونه عمل می‌کند. نامه پر از توصیه‌های گرانبها برای کاندیداهای مدرن است. اما برخی از عالی‌ترین گوهر‌های آن به این شرح است:

مطمئن شوید که خانواده و دوستانتان از شما طرفداری می‌کنند. وفاداری در خانه شروع می‌شود. دور و بر خود آدم‌های مناسب جمع کنید. پایگاه حمایتی گسترده‌ای برای خود بسازید. به هرکس هر قولی بدهید. مهارت‌های ارتباطی اهمیت کلیدی دارد. شهر را ترک نکنید. ضعف‌های مخالفان خود را بشناسید. بدون خجالت تملق رای دهندگان را بگویید. به مردم امید بدهید، حتی بدترین رای دهندگان می‌خواهند کسی را باور کنند.

خرده توصیه‌های بسیار دیگری در این نامه برای خوانندگان مدرن وجود دارد که خودشان می‌توانند آنها را کشف کنند و به شعف بیایند، با اینکه جمهوری رومی بیش از ۲۰۰۰ سال قبل از بین رفته و جالب است که می‌بینیم چیز‌ها هرچه بیشتر تغییر می‌کنند، بیشتر یکسان می‌مانند و شاید با خودتان بگویید، نحوه انتخابات کنسول‌ها به چه صورت درآمد؟ آیا مارکوس بالاخره مبارزه انتخاباتی‌اش را برد؟ آیا توصیه کوئینتوس کارگر افتاد ؟ پس از انتخابات بر سر دو برادر چه آمد؟ به خواندن ادامه دهید و در پایان نامه متوجه می‌شوید چه اتفاقی افتاده است.

کتاب «چگونه در انتخابات پیروز شویم؟» نوشته مارکوس تولیوس سیسرون به ترجمه شهاب الدین عباسی با شمارگان ۱۱۰۰ نسخه در ۹۶ صفحه به بهای 40 هزار تومان از سوی بنگاه ترجمه و نشر کتاب فارسی منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

صدام حسین بعد از ۲۴۰ روز در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۳ در مزرعه‌ای در تکریت با ۷۵۰ هزار دلار پول و دو اسلحه کمری دستگیر شد... جان نیکسون تحلیلگر ارشد سیا بود که سال‌های زیادی از زندگی خود را صرف مطالعه زندگی صدام کرده بود. او که تحصیلات خود را در زمینه تاریخ در دانشگاه جورج واشنگتن به پایان رسانده بود در دهه ۱۹۹۰ به استخدام آژانس اطلاعاتی آمریکا درآمد و علاقه‌اش به خاورمیانه باعث شد تا مسئول تحلیل اطلاعات مربوط به ایران و عراق شود... سه تریلیون دلار هزینه این جنگ شد ...
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...