اختصاصی

به گزارش کتاب نیوز، یکشنبه شب و به مناسبت ازدواج محمدرضا بایرامی در زمین فوتسال موسسه کیهان جشن مختصری گرفته شد.

بنا بر این گزارش در این مراسم که در حاشیه جلسه هفتگی فوتبال ترتیب داده شده بود، حضار پس از ساعتی فوتبال با حضور در سالن کشتی این موسسه در فضایی صمیمی و با صرف عصرانه‌ای ساده (نان و پنیر و چای داغ) به تازه داماد تبریک گفتند.


عکس: حسین هاشمی

در این محفل صمیمی که به همت امیر حسین فردی (مبدع جایزه کتاب سال شهید غنی پور و مدیر مسئول کیهان بچه‌ها) سالهاست در یکی از روزهای هفته به شکل منظم و بدون انقطاع برگزار می‌شود، نویسندگانی چون رضا امیرخانی، محسن مومنی، رسول فلاح پور، محمد ناصری، خسرو باباخانی و قاسم فروغی حضور داشتند که پس از صرف عصرانه هدیه‌ای را از طرف تحریریه کیهان بچه‌ها به محمدرضا بایرامی اهدا کردند.

در این پاتوق فرهنگی – ورزشی، همچنین به تیم برنده بازی‌های دوره‌ای فوتسال (همان روز)، جایزه‌ای تعلق گرفت که به پیشنهاد برخی از اعضا، به نام "جایزه شهید بایرامی" ملقب شد!

شایان ذکر است برگزاری محافلی از این دست که در دهه‌ی اول پیروزی انقلاب اسلامی، میان اهل قلم و اصحاب فرهنگ بسیار پر رونق بود، این روزها به سردی گراییده است و بعضا به مناسبت‌هایی خاص همچون ماه مبارک رمضان منحصر می‌شود.

محمدرضا بایرامی، نویسنده خوش قلم کشورمان متولد 1344 است و تا به حال سیزده کتاب داستان از جمله "کوه مرا صدا زد" و "پل معلق"، را به چاپ رسانده است. او چندین جایزه‌ی ملی و بین‌المللی از جمله "کبرای آبی" را در کارنامه‌ی خود دارد.

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...