کتاب «شعر شهری» به قلم فرزاد آبادی توسط انتشارات روزنه منتشر شد.

به گزارش ایسنا، کتاب «شعر شهری: بازنمایی هویت و روابط شهری در شعر معاصر ایران ۱۳۳۰ تا ۱۳۹۰» نوشته فرزاد آبادی در ۲۵۴ صفحه و با قیمت ۴۹۵۰۰ تومان در انتشارات روزنه عرضه شده است.

در شروع کتاب متنی از نیما یوشیج آمده است: به شما گفته بودم شعر قدیم ما سوبژکتیو است، یعنی با باطن و حالات باطنی سروکار دارد. در آن مناظر ظاهری نمونه فعل و انفعالی‌ است که در باطن گوینده صورت گرفته. نمی‌خواهد چندان متوجه آن چیزهایی باشد که در خارج وجود دارد. بنابراین نه به کار ساختن نمایشنامه می‌خورد، نه به کار این‌که دکلمه شود. دکلاماسیون و تئاتر، سازنده ظاهرند. هر دو می‌خواهند زنده را با آن‌چه در بیرون زنده است، سروکار بدهند. (نامه ۲۳ از کتاب «حرف‌های همسایه»)

در نوشته پشت جلد کتاب هم می‌خوانیم: بازنمایی هویت و روابط شهری در شعر معاصر ایران در شصت‌سال اخیر شامل بازه زمانی ۱۳۳۰ تا ۱۳۹۰ می‌شود. شعرهایی که به مناسبات اجتماعی انسان‌ها و روابط بین آن‌ها پرداخته و «شهر» نقش کلیدی در بازآفرینی فضای شهری آن شعر داشته است. از دیگر مشخصات این‌گونه شعرها می‌توان به دور شدن از فضاهای روستایی، مکان‌مند بودن فضا در شعر، بازتاب المان‌های شهری، ایجاد پرسش‌ها و بازتاب دغدغه‌های انسان شهری امروز اشاره کرد. در این کتاب با استفاده از روش‌ نورمن فرکلاف در سه‌ بعد توصیف، تفسیر و تبیین به بررسی اشعار ۱۲ شاعر معاصر: احمد شاملو، فروغ فرخزاد، محمدعلی سپانلو، محمد مختاری، تیرداد نصری، بیژن نجدی، شمس لنگرودی، سیدعلی صالحی، حافظ موسوی، گراناز موسوی، کورش کرم‌پور و علیشاه مولوی که از لحاظ کمیت شعرهای فروانی با فضای شهری دارند، پرداخته شده است و سپس به مولفه‌های به‌دست‌آمده شصت‌سال شعر شهری مانند تقابل سنت و مدرنیته، خشونت در شهر (آشکار و پنهان)، اعتراض‌های شهری، انسان ایرانی، اضطراب‌های شهری، تجربه و سایه جنگ در شهر، جنسیت و شهر و مفهوم شهروندی...

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...