«پله‌های آفتاب» عنوان کتابی به قلم عبدالعظیم ساعدی است که گذری از منظر تجلیات عرفانی در شعر پروین و فروغ دارد. ساعدی در این کتاب که نخستین بار در نمایشگاه 22 عرضه می‌شود، با انتخاب ابیات و بخش‌هایی ازاشعار این دو شاعر به توضیح جنبه‌های عرفانی شعر آن‌‌ها پرداخته است.

ساعدی در گفت‌و‌گو با ایبنا درباره این کتاب گفت: در این کتاب مقایسه‌ای بین این دو شاعر و جنبه‌های عرفانی شعر آن‌ها صورت نگرفته است؛ چراکه دنیای این شاعر‌ان با هم متفاوت است و از سوی دیگر نمی‌توان قیاس مناسبی بین دو شخصیتی که به عنوان قله‌های شعر  مطرح هستند، صورت داد.


وی ادامه داد: در این کتاب پیش از ورود به بخش‌های مربوط به هر کدام از این دو شاعر مطلبی به عنوان پیش‌درآمد از اظهار نظرهای موجود درباره آن‌ها که پیش از این در مطبوعات و نشریات به چاپ رسیده بود آورده شده است.

ساعدی درباره فصل اول کتاب که با عنوان «اختر چرخ ادب» درباره پروین اعتصامی است، توضیح داد: پروین به عنوان حکیمه شعر فارسی معروف، و شعرش لبریز از اندرز و اخلاق و عرفان است؛ اما بالاتر از ویژگی‌های اخلاقی او، جهش‌های عرفانی در تصورات و تفکرات اوست که از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

وی اشاره کرد: با انتخاب ابیاتی از اشعار پروین سعی داشتم شخصیت ادبی، جایگاه شعر پروین، تراز و تکنیک‌های شعری او، ظلم‌ستیزی و اختناق‌ستیزی‌اش را نشان دهم.

نویسنده این کتاب در ادامه به توضیح بخش دوم کتاب با عنوان «عرفانی در چهل کلمه» پرداخت و گفت: در حقیقت این فروغ بود که همیشه به نوعی مرا به نوشتن درباره خداباوری‌اش تشویق می‌کرد. پیش از این نیز من در پی نشان دادن جنبه‌های خداباورانه در شعر فروغ بودم و این امر را در مصاحبه‌ای که با حضور چند شاعر از جمله ضیاءالدین ترابی، ابراهیم‌زاده و داکانی ?? سال پیش برگزار کردم، نشان دادم.

وی اظهار داشت: اشعار فروغ به عنوان شناسنامه شعر عرفانی در شعر نو مطرح هستند. شعر «پرنده» آخرین شعر فروغ، مبنای عنوان فصل دوم این کتاب شد؛ چراکه اگر جمله‌های تکراری آن را حذف کنیم این شعر از 40 کلمه تشکیل شده و عدد 40 در عرفان و طریقت یک کلمه کلیدی است.

وی یادآور شد: برخی از اظهارنظر‌ها درباره شعر فروغ از سوی افرادی بوده که شخصیت و شعر فروغ را به خوبی درک نکرده‌اند. به نظر من بر‌خلاف این اظهار نظر‌ها، فروغ اهل عصیان و گناه نبود و بسیاری از مطالبی که در شعر او مطرح شده تنها زاییده ذهن و تخیلات قوی و شاعرانه او بوده است.

کتاب «پله‌های عرفان» در دو فصل «اختر چرخ ادب» و «عرفانی در چهل کلمه» در 112 صفحه با شمارگان 1500 نسخه توسط نشر نمایه منتشر و روانه بازار کتاب شده است.

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...