کتاب «قواعد روش جامعه شناختی» [The Rules of Sociological Method (Les Règles de la méthode sociologique)] نوشته امیل دورکم [Émile Durkheim] با ترجمه گلنار نوری علمی توسط نشر باریستان منتشر و روانه بازار نشر شد.

قواعد روش جامعه شناختی» [The Rules of Sociological Method (Les Règles de la méthode sociologique)] نوشته امیل دورکم [Émile Durkheim]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این کتاب در سال ۱۸۹۵ توسط امیل دورکم تألیف شده است و یکی از متون بنیادی جامعه شناسی و در زمره مهمترین تلاش‌های نظری برای تثبیت جامعه شناسی به عنوان یک رشته علمی مستقل بوده است. تعریف موضوع این علم شیوه تشخیص واقعیت اجتماعی، تمییز واقعیت‌های بهنجار و نابهنجار و تبیین آنها از مهمترین اهداف دورکم در تألیف این کتاب بوده و او در این قاثر برای نخستین بار روش تحقیقی خاص جامعه شناسی را مطرح کرد.

این اثر را می‌توان اساس روش شناسی دورکم در دیگر نظریه‌هایش دانست؛ نظریه‌هایی که تاثیرشان بر دیگر شاخه‌های علوم اجتماعی و انسانی، مانند جرم شناسی، انسان شناسی، ساختارگرا، جامغه شناسی تعارض، نشانه شناسی اجتماعی، زبان شناسی و مطالعات فرهنگی نیز چشمگیر بوده و در چند دهه اخیر مورد توجه بیش‌تری قرار گرفته‌اند.

در فصل چهارم این کتاب باعنوان قواعد تشکیل انواع اجتماع می‌خوانیم:

«از آنجا که یک واقعیت اجتماعی را جز نسبت به یک نوع اجتماع معین نمی‌توان بهنجار یا نا بهنجار نامید آنچه پیش تر آمد تلویحاً به این معناست که شاخه‌ای از جامعه شناسی باید به تشکیل و طبقه بندی این انواع اختصاص یابد.

به علاوه، مفهوم نوع اجتماعی این امتیاز بسیار بزرگ را دارد که میان دو دیدگاه متضاد درباره حیات جمعی، یعنی تسمیه گرایی مورخان و واقع گرایی افراطی فلاسفه که مدت‌های مدید موجب انشقاق فکری بوده است حد وسطی ایجاد می‌کند جوامع از دید مورخان از چنان فردیت‌های نامتجانسی تشکیل شده‌اند که قابل مقایسه با یکدیگر نیستند هرجامعه ای ظاهر، ساخت، حقوق، اخلاقیات و سازمان اقتصادی خاصی دارد که تنها مناسب آن است و قاب تعمیم نیست.

در عوض به نظر فلاسفه تمام گروه بندی‌های خاصی که قبیله، شهر، یا ملت می‌نامیم عاری از حقیقت و ترکیبات ممکن خاص و موقت اند؛ حقیقتی جز بشریت وجود ندارد و تمام تحولات اجتماعی از صفات عام طبع بشر سرچشمه می‌گیرند از این رو تاریخ در نظر دسته اول صرفاً زنجیره‌ای از رویدادهای بی تکرار و پیاپی است، و در نظر دسته دوم، تنها ارزش و منفعت این رویدادها آشکار ساختن قوانین کلی است که در سرشت انسان حک شده و بر پیشرفت تاریخی حاکمند.»

این‌کتاب با ۱۸۰ صفحه، شمارگان ۵۰۰ نسخه و قیمت ۵۰ هزار تومان منتشر شده است.

[پیش از این این کتاب دو بار با عنوان «قواعد روش جامعه‌شناسی» ترجمه شده بود.]

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...