سیده هدیه شاهمیری برای نوشتن کتاب «مرگ یک راهبه با رایحه توت‌فرنگی» به مفهوم عمیقی از مرگ، زندگی و سویه پنهان و تاریک انسان‌هایی پرداخته که برای رسیدن به لذت‌های زودگذر دست به هر کاری می‌زنند.

سیده هدیه شاهمیری مرگ یک راهبه با رایحه توت‌فرنگی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین؛ کتاب «مرگ یک راهبه با رایحه توت‌فرنگی» نوشته هدیه شاهمیری در 396 صفحه و با قیمت 115هزار تومان توسط نشر روزگار منتشر شده است.

شاهمیری که این کتاب را به‌سبک گوتیک و معمایی نوشته به هنرآنلاین گفت: داستان با وقایع دلهره‌آور مخاطب را با جهانی بی‌حدومرز روبه‌رو می‌کند. در کتاب به زندگی پر رمزوراز دختری پرداختم که در صومعه زندگی می‌کند و سرنوشت او با مرگ دردناک راهبه‌ای به نام ماریان پیوند خورده است و همین اتفاق موجب می‌شود تا رویاهایش به شکل دیگری تعبیر شود.

او که در کتاب به مفهوم عمیقی از مرگ، زندگی و وجه پنهان و تاریک انسان‌هایی پرداخته که برای رسیدن به لذت‌های زودگذر دست به هرکاری می‌زنند، افزود: ایده نوشتن این داستان از دوران کودکی‌ام نشات می‌گیرد و از همان زمان مرگ برایم واقعه عجیب و قابل تاملی بود. تصمیم گرفتم داستانی در این باره بنویسم تا بتوانم احساساتم را در قالب کلمات بیان کنم. دلیل دیگر نگارش کتاب، تغییر دید دیگران نسبت به مرگ و فرشته مرگ بود؛ دوست داشتم دیگران دید خوبی نسبت به فرشته مرگ داشته باشند و بدانند اگر برایشان زیبا نیست علتش این است که خودشان با اشتباهات او را به چنین شخصی مبدل کرده‌اند. سعی کردم تا جایی که می‌شود از توصیفات بیش از حد جلوگیری کنم و اصل مطلب را در قالب نمادها و وقایع نفس‌گیر مکتوب کنم.

شاهمیری که برای نوشتن «مرگ یک راهبه با رایحه توت‌فرنگی» مطالعات زیادی داشته تا بتواند داستانی را در بستر دورانی که در آن زندگی نکرده بنویسد، ادامه‌داد: سعی کردم در رابطه با زندگی راهبه‌ها و قدیسان توصیفاتی مناسب با زمانه آن دوران در کتاب ارائه دهم و داستانی مکتوب کنم که در عین فضای خیال‌انگیز به واقعیت‌های دوران گذشته می‌پردازد؛ زیرا عقیده من این است سرگذشت گذشتگان دوباره تکرار خواهد شد‌.

او این روزها مشغول نوشتن داستانی درام درباره زندگی مردی است که به اجبار به شغل جلادی منصوب شده اما با وجود ناملایمات زندگی و کاری که به آن مشغول است دید زیبا و شیرینی به زندگی دارد.

شاهمیری دانشجوی رشته حقوق خانواده در مقطع کارشناسی‌ارشد است. کتاب «پشت درخت سیب» به‌قلم این نویسنده در سال ۹۹ منتشر شده که موضوعی درام و رئال دارد و به مشکلات زنی مجرد و قضاوت‌های نا‌به‌جای جامعه نسبت به او پرداخته است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...