کتاب «کوله‌ات را بردار!» به قلم حسین عرب‌اسدی و حمیدرضا محمدی منتشر شد.

کوله‌ات را بردار! به قلم حسین عرب‌اسدی و حمیدرضا محمدی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «کوله‌ات را بردار!»؛ مهارت‌ها و تکنیک‌های کار تشکیلاتی در میدان عمل به قلم حسین عرب‌اسدی و حمیدرضا محمدی توسط انتشارات امتداد دانش منتشر شد.

تشکیلات و مفاهیم مرتبط با آن، مفهومی عملی است، نه نظری! یعنی در کشاکش عرصۀ عمل و عینیت، تجسم و ظهور می‌یابد و ادراک می‌شود؛ از این‌رو هرچه در مقام نظر به آن پرداخته می‌شود، روایتی است از عملیات عینی و بیرونی. مهارت‌ها در رفتار تشکیلاتی، همانند روغن در موتور -که روان‌کنندۀ حرکت چرخ‌دنده‌ها هست- روان‌کننده و تسهیل کنندۀ عملیات در تشکیلات است و می‌تواند ارتباطات تشکیلاتی را بهینه نماید. البته باید توجه داشت که مهارت‌ها در عمل‌کردن به آموزه‌های تشکیلاتی، تولید و توسعه می‌یابند؛ هر کسی که در پی توانمند شدن در کار تشکیلاتی است، باید این مهارت‌ها را در عرصۀ عمل بیشتر به کار گیرد. هرچه ما در عمل به آموزه‌های تشکیلاتی عمل کنیم، مهارت‌های بیشتری را کسب می‌کنیم و مهارت‌های جدیدتری را نیز می‌توانیم تولید کنیم.

عرصۀ عمل در تشکیلات، زایندۀ مهارت‌ها است؛ بنابراین برای مهارت‌افزایی تشکیلاتی، راه اصلی، عمل‌کردن است، نه مطالعه‌کردن! هرچه مطالعۀ مهارت‌ها به ما منتقل کند، مادامی که در عمل آن را به کار نگیریم، فاقد هر نوع فایده‌ای برای کار و عمل تشکیلاتی است. بسیاری از مصادیق مشکلات در کار تشکیلاتی، ریشه در فقدان یا ضعف یک مهارت تشکیلاتی دارد. البته نباید فراموش کرد که بینش تشکیلاتی، تبیین‌کنندۀ بسیاری از مسائل تشکیلات است، اما ادراک مهارت‌ها و اشراف به آن‌ها نیز برای یک آدم تشکیلاتی امری ضروری و لازم است.

کتاب «کوله‌ات را بردار!»، تلاش کرده است تا از زاویه‌ای جدید به ماهیت تشکیلات و ابعاد مختلف آن نگاه کرده و در خلال این مهم، بخشی از مهارت‌ها و تکنیک‌های تشکیلاتی را که می‌تواند در کوله‌بار و تجهیزات همراه هر آدم تشکیلاتی قرار گیرد، فهرست کرده و در یک دسته‌بندی ارائه نماید. می‌توان گفت خوانندۀ کتاب در قالب یک الگوی مفهومی از تشکیلات که در ذیل ساحت‌های کار تشکیلاتی مطرح شده است، با رویکری جدید و از زاویه‌ای نو به تشکیلات نگریسته و تکنیک‌های مهمی که در این مواجهه باید بداند و در موقعیت‌های مختلف به کار گیرد را در اختیار خواهد داشت.

این کتاب به قلم حسین عرب‌اسدی و حمیدرضا محمدی در هشت فصل و در ۲۲۴ صفحه، با قیمت ۴۳,۰۰۰ تومان در پاییز ۱۳۹۹ توسط انتشارات امتداد دانش روانۀ بازار نشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...