چند عکس سیاه و سفید متعلق به چارلز دیکنز که به تازگی به صورت رنگی ظاهر شده جزئیات خصوصیات ظاهری این رمان‌نویس انگلیسی عصر ویکتوریا را آشکار کرده است.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا- موزه چارلز دیکنز با همکاری چند کارشناس عکاسی اقدام به رنگی‌ کردن 8 عکس سیاه و سفید متعلق به چارلز دیکنز کرده‌ و از طریق این عکس‌ها از انتخاب‌ها و مد مورد علاقه نویسنده مشهور انگلیسی، رنگ پوست و نیز خصوصیات چهره نوه‌های او پرده برداشته و آشکار کرده‌ که چارلز دیکنز مردی با پوست برنزه و علاقه‌مند به پوشیدن لباس‌هایی با رنگ‌های شاد و زنده بوده است.

کشف راز عکسهای سیاه و سفید چارلز دیکنز

اولین عکس از 8 عکس سیاه و سفیدی که به صورت رنگی ظاهر شده چارلز دیکنز 47 ساله‌‌ای را نشان می‌دهد با پوستی برنزه که یک جلیقه پرزرق و برق و یک ژاکت نیروی دریایی طرح‌دار بر تن دارد و یک پاپیون نیز به گردن آویخته است.

به گفته کارشناسان، خالق «الیور توئیست» در این عکس‌ها فاقد آن سیما و چهره بی‌رنگ ‌و بی‌روحی بوده که با عصر ویکتوریا پیوند داشته و یادآور آن دوره بوده است و پوست برنزه و چهره‌ای حاکی از سلامت نیز نشان از سفرهای متعدد او داشته است.

آن‌ها همچنین خصوصیات ظاهری و رنگ پوست دو نوه بزرگ او به نام‌های جرالد دیکنز و مارک دیکنز را مورد بررسی و ارزیابی قرار دادند.

الیور کلاید، عکاس که در این پروژه با کارشناسان همکاری داشته می‌گوید: «دیکنز در این عکس‌های رنگی با این رنگ پوست و چهره شاداب به نمادهای عصر ویکتوریا پشت پا زده است. ما می‌دانیم که او عاشق سفر و بودن زیر آفتاب بوده و این در تمام عکس‌های به جا مانده از او به طور کامل انعکاس یافته است.»

دیدن عکس‌های رنگی دیکنز همچنین نکات دیگری را آشکار می‌کند. عکس‌هایی وجود دارند که گویی دیکنز در آن‌ها چند روز به موهایش شانه نزده و یا ریش‌ بسیار نامنظم و اصلاح‌نشده‌ای داشته است. عکس دیگری نیز او را با عرق‌‌ نشسته بر چهره که به نظر می‌رسیده بعد از بودن طولانی‌مدت در یک اتاق گرم برداشته شده نشان می‌دهد.

فرانکی کوبیکی، متصدی موزه گفت که عکس‌های آن زمان از دیکنز چهره‌ای عبوس را به نمایش گذاشته اما این نمایانگر زندگی و شخصیت او نیست.

با این‌حال او به آژانس خبری PA گفت که ما می‌دانیم که دیکنز عاشق رنگ‌های شاد بوده و علاقه خاصی نیز به جلیقه و همه آن چیزهای پرزرق و برق شگفت‌آور مانند انگشتر داشته است.«دیدن این عکس‌های دیکنز با آن لبخند ملیحی که بر گوشه لبش نشسته نشانه‌هایی از چهره واقعی او را نشان می‌دهد. نشانی از شورو حال و سرزندگی که در عکس‌های رنگی او وجود دارد در عکس‌های سیاه و سفید او نیست و نیز درخشش چشم‌ها و آن طبیعت بازیگوش که با رنگی‌شدن عکس‌ها بیشتر نمایان شده است.»

او در ادامه گفت که عکس‌های رنگی با توصیفاتی از دیکنز و لباس‌های او همراه شده که قرار است به زودی و پس از برداشتن محدودیت‌های نسبی قرنطینه در موزه چارلز دیکنز در لندن به نمایش درآیند.

اولین تصویر رنگی از این نویسنده روز 9 ماه ژوئن و همزمان با 150امین سالگرد درگذشت خالق «الیور توئیست» رونمایی خواهد شد.

چارلز دیکنز مهم‌ترین نویسنده عصر ویکتوریا و رمان‌نویس انگلیسی و یک فعال اجتماعی توانمند بود که آثار بسیاری به شکل رمان و داستان‌های کوتاه نگاشت و در طول زندگی خویش شهرت جهانی به دست آورد. از آثار معروف او می‌توان به «الیور تویست»، «دیوید کاپرفیلد»، «داستان دو شهر» و «آروزهای بزرگ» اشاره کرد. دیکنز در 9 ژوئن 1870، بر اثر سکته قلبی و در سن 57 سالگی درگذشت.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...