کتاب «انسان موجود ناشناخته»[Man, The Unknown یا L homme cet inconnu] نوشته الکسیس کارل [Alexis Carrel] با ترجمه پرویز دبیری منتشر شد.

انسان موجود ناشناخته [Man, The Unknown یا L homme cet inconnu]  الکسیس کارل

به گزارش کتاب نیوز به نقل از هنرآنلاین؛ کتاب «انسان» در هشت فصل با عناوین «لازم است که خود را بشناسیم»، «علم انسان»، «بدن و فعالیت‌های فیزیولوژیکی»، «فعالیت‌های روانی»، «زمان درونی»، «اعمال تطابقی»، «فرد» و «احیای انسان» مکتوب شده است. مقدمه مترجم و مولف نیز ضمیمه اثرست.

این کتاب سعی کرده بین «معلوم» و «محتمل» را به وضوح مشخص کند و وجود ناشناخته را از ناشناختنی جدا کرده و انسان را چون مجموعه مطالعات و تجربیاتی که در تمام اعصار و همه کشورها شده، در نظر آورد.

کتاب «انسان» رسالتی جز این اندیشه ندارد که مجموعه‌ای از اطلاعات علمی را که در این عصر درباره انسان موجود است، در دسترس عموم بگذارد. بسیارند کسانی که آرزوی رهایی از قید بندگی اصول اجتماع امروزی را در سر دارند. این کتاب به خاطر آنان نگاشته شده است همچنین به خاطر متفکرین تندرویی که نه تنها به لزوم تغییراتی در شئون سیاسی و اقتصادی، بلکه به واژگونی اصول تمدن صنعتی معتقدند و راه دیگری برای پیشرفت انسانیت آرزو می‌کنند.

در صفحه 141 کتاب و زیرعنوان «فعالیت‌های عاطفی و اخلاقی- احساسات و متابولیسم- طبایع- خصیصه فطری فعالیت‌های اخلاقی- طرق مطالعه حس اخلاق- زیبایی اخلاق» می‌خوانیم: «فعالیت فکری در عین استقلال به جزر و مد حالات دیگر شعوری بستگی دارد و برحسب حالات درونی ما متغیر است. می‌توان آن را به فیلمی سینمایی شبیه دانست که مراحل پی در پی واقعه‌ای را نشان می‌دهد در حالی که ترکیب سطح حساسش در هر نقطه فرق می‌کند. همچنین به امواج خروشان اقیانوسی شباهت دارد که فراز و نشیب آب آن تصاویر ابرهایی را که در آسمان شناور است به اشکال مختلف منعکس می‌سازد. در حقیقت حالات عاطفی، رنج‌ها و شادی‌ها و عشق و کینه ما هر لحظه در طرز تفکر ما موثر است".

کتاب«انسان موجود ناشناخته» با ترجمه پرویز دبیری در شمارگان 300 نسخه و با قیمت 54 هزار و پانصد تومان از سوی انتشارات نگاه منتشر شده است. این کتاب در سال‌های مختلف توسط مترجمان و ناشران متفاوتی به چاپ رسیده است.

دکتر الکسیس کارل فیزیولوژیست و جراح و زیست‌شناس فرانسوی در 28 ژوئن 1873 در سن فواله لیون چشم به دنیا گشود و پس از پایان تحصیلات مقدماتی و دبیرستانی به دانشکده پزشکی لیون وارد شد و در سال 1900 به درجه دکترای طبی نائل آمد. او در سال 1912 به خاطر موفقیتی که در بخیه رگ و پیوند اعضا به دست آورد جایزه نوبل گرفت. او در 5 نوامبر سال 1944 در سن 71 سالگی در پاریس درگذشت.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...