مترجم کتاب «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» گفت: این نوشتار، پرده از بسیاری ناگفته‌های زندگی شخصی و انقلابی رهبر انقلاب کوبا کنار زده است.

علی‌اکبر عبدالرشیدی در گفت‌وگو با ایبنا، تصریح کرد: کتاب «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» تنها شرح حالی‌ است که شخص «کاسترو» درباره خودش، فرآیند انقلاب کوبا و مسایل مربوط به آن در جهان نگاشته شده است.

وی با اشاره به این که نویسنده در این نوشتار علاوه بر شرح دوران کودکی و نوجوانی خود در مزرعه پدری، حکایت آغاز فعالیت‌های سیاسی و مسلحانه‌اش را نیز بیان کرده است، یادآور شد: این فعالیت‌های مسلحانه بر ضد رژیم باتیست‌ها(دیکتاتور کوبا) آغاز و در این کتاب شرح داده شده است.

عبدالرشیدی زیباترین قسمت‌های کتاب را مربوط به رویدادهای مخفی و اعلام نشده‌ای دانست که پیش از ژانویه 1959 رخ دادند. وی اظهار داشت: ‌این اتفاقات منجر به بازشدن راه رسیدن «فیدل کاسترو» به قدرت شد. همچنین بخش دیگری نیز در ارتباط با زندگی «ارنستو چه گوآرا» انقلابی آرژانتینی ا‌ست. وی یکی از سه مرد بزرگ و تعیین کننده در انقلاب کوبا معرفی شده است.

نویسنده کتاب «گفتنی‌ها» با اشاره به این که کاسترو در این کتاب شرح ناگفته‌های «چه‌گوآرا» درباره اسرار دستگیری و قتل وی در بولیوی را بیان کرده است، توضیح داد:‌ علت محبوبیت چه‌گوآرا در جهان، همچنین مباحثی درباره بحران موشکی- اتمی 1962 در کوبا و قرار گرفتن جهان در آستان جنگ جهانی سوم، در این اثر توضیح داده شده است.

عبدالرشیدی یادآور شد: «‌کاسترو» در بخشی از کتابش شرحی از چگونگی اسارتش در بازی‌های نابخردانه نیکیتا خورشچوف‌، نخست وزیر سابق روسیه، را بیان کرده و این که به چه دلیل در این بحران ایفای نقش کرده است. از بخش‌های خواندنی دیگر کتاب، تحلیل کاسترو درباره مرگ «جان اف کندی»، رییس جمهور ایالات متحده آمریکاست که از سوی بسیاری از مقامات امنیتی و سیاسی آمریکا به رهبر کوبا نسبت داده شد.

نویسنده کتاب «پوتین در عصر مواجهه محدود» با تاکید بر این که «کاسترو» در این کتاب پرده از ارتباطات پنهان با کندی، معرفی رابطان خود با کاخ سفید و همکاری‌های ناگفته‌اش با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) برداشته است، اظهار داشت:‌ نویسنده ضمن تایید نقش پررنگ و فعال کوبایی‌های تبعیدی در آمریکا و مافیا در کاخ سفید، این موضوع را به‌طور مستقیم به مسوولان نامشخصی در نظام سیاسی، امنیتی آمریکا نسبت داده، خودش را از این اتهامات مبرا می‌داند. وی در این نوشتار علت گرایشات سوسیالیسی خود را تشریح و در عین حال به ناکامی کومونیسم و دلیل شکست آن در انقلاب کوبا تاکید می‌کند.

وی با اشاره به این که کتاب «خاطرات شخصی کاسترو» پر از نام افرادی است که هر یک به نوعی در زندگی او و فرآیند انقلاب کوبا ایفای نقش کرده‌اند، تصریح کرد:‌ این افراد یا از لحاظ شخصیتی و رفتاری بر او تاثیر گذاشته‌اند یا او را در به قدرت رساندن همراهی کرده‌اند و در نهایت در مسیر پاگرفتن انقلاب کوبا تاثیر گذار بوده‌اند.

نویسنده کتاب «تاریخ جنبش عدم تعهد در ایران» تشریح کرد: ‌خواندن کتاب «خاطرات شخصی کاسترو» همه تصاویر ذهنی خواننده درباره یکی از مطرح‌ترین شخصیت‌های انقلابی نیمه دوم قرن بیستم را به هم می‌ریزد و تصویری کاملا جدید از او به عنوان یک روشنفکر ،‌مدیر و فرمانده ارایه می‌دهد و در عین حال، میزان خشونت و بی‌رحمی انقلاب کوبا و کشتار، حبس و تبعید مخالفان کاسترو را در فاصله سال‌های 1959 تا کناره‌گیری وی از قدرت تشریح می‌دهد.

عبدالرشیدی با اشاره به این که این نوشتار 11 دی ماه سال گذشته در آمریکا منتشر و تنها طی سه ماه به فارسی ترجمه شده است، اظهار داشت: ‌متن اصلی این نوشتار به زبان اسپانیولی نوشته شده و یکی از انقلابیون سابق و یاران قدیمی که در تبیعدی به سر می‌برد، آن را ویرایش کرده و از سوی یک مترجم آمریکایی به زبان انگلیسی ترجمه شده است. ترجمه این کتاب در 600 صفحه از سوی انتشارات روزنامه اطلاعات منتشر خواهد شد.

وی با اشاره به این که جامع‌ترین تصویر از شخصیت کاسترو و انقلاب کوبا در این نوشتار تدوین شده است، بیان داشت:‌ قلم این نوشتار بسیاری پیچیده و نمادین است؛ به گونه‌ای که نویسنده تنها به صورت مجمل و با اشارات تاریخ 80 ساله را در 600 صفحه گنجانده است. کاسترو اصرار دارد که نوشته‌اش را در قالبی روشنفکرانه ارایه دهد و به گفته خودش، پس از مطالعه بهترین شرح‌های تاریخ، از این نوع نگارش استفاده کرده است.

وی ادامه داد: در فرآیند نگارش کتاب، تقدم و تاخر زمانی برای رویدادها رعایت نشده است و نویسنده در میانه ذکر یک خاطره، به مساله دیگری می‌پردازد.

عبدالرشیدی مخاطبان این نوشتار را دانشجویان علوم سیاسی، تاریخ و دیپلماسی دانست و افزود: کاسترو معتقد است در این کتاب هیچ نکته‌ای را ناگفته نگذاشته و منصفانه و نزدیک به حقیقت درباره خودش و دیگران صحبت کرده است. در هنگام مطالعه کتاب خواننده درمی‌یابد که این وعده در اکثر موارد محقق شده است.

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...