کتاب «چگونه سفرنویس شویم» تألیف مشترک دان جورج و جانین ابرلی با ترجمه سارا سادات مکیان، مجید حیدری و زهرا کوچکی مطلق از سوی انتشارات ایرانشناسی منتشر شد.

به گزارش مهر، این کتاب راهنما به علاقه‌مندان به سفرنامه‌نویسی کمک می‌کند داستان سفری منحصربه‌فرد بنویسند، همچنین به نویسندگان نشان می‌دهد که چگونه مطالب خود را در مجلات، روزنامه‌ها و کتاب کاغذی و حتی آنلاین به چاپ برسانند.

«پس می‌خواهید نویسنده سفر باشید»، «دوره آموزشی کوتاه سفرنامه‌نویسی»، «رسیدن به مرحله چاپ»، «نوشتن بلاگ سفر»، «زندگی در مسیر سفر» و «تبدیل به عکاس سفر شویم» عناوین ۶ فصل این کتاب را تشکیل می‌دهند.

این کتاب یکی از بهترین منابع در زمینه آموزش نویسندگی برای سفر است، از نویسندگی سفر برای مجلات و روزنامه‌ها گرفته تا بلاگ‌نویسی. این کتاب که به قلم دو نویسنده  موفق سفر نوشته شده، در سال ۲۰۱۷ میلادی از سوی lonely planet  به چاپ رسیده است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «اگرچه نوشتن درباره سفر می‌تواند یکی از حرفه‌های بسیار جذاب بر روی کره زمین باشد، اما هرکسی برای این کار ساخته نشده است. در حقیقت تلاش برای زندگی کردن به‌عنوان کسی که نویسنده سفر است، می‌تواند هزینه‌بردار و ترسناک باشد و به روحیه‌ای خاص نیاز دارد و فرد باید محدودیت‌هایی خاص برای زندگی خود تعریف کند.»

نویسندگان در جای دیگری از کتاب درباره سختی‌های سفرنویسی چنین می‌نویسند: «سفر آسان نیست، به‌ویژه زمانی که در یک مأموریت هستید تا اطلاعات و تجربیاتی را به دست بیاورید که بتوانید با آن یک داستان خوب بنویسید. مهم نیست چقدر خسته هستید. باید شرایط را درک کرده، بر تفاوت‌های فرهنگی غلبه کنید و از موانع زبانی عبور کنید و به آرامی غذاهایی را که معده شما را به هم می‌ریزد ببلعید. شما باید شهامت آن را پیدا کنید با مردمی که هرگز قبلاً ملاقات نکرده‌اید صحبت کنید و یاد بگیرید به مهربانی غربیه‌ها اعتماد کنید.»

شناخت روندهای سفر، فن‌های مصاحبه و یادداشت‌برداری، بازنویسی و خودویراستاری، نویسندگی برای مجله، سفرهای مطبوعاتی و تسهیلات رایگان، نگارش کتاب، ایجاد وبلاگ و وبلاگ‌نویسی، واقعیت‌هایی درباره سفرنامه‌نویسی، درآمدزایی به‌عنوان یک سفرنامه‌نویس و ... اطلاعاتی است که با خواندن این کتاب به دست می‌آورید.

کتاب «چگونه سفرنویس شویم» تألیف مشترک دان جورج و جانین ابرلی با ترجمه سارا سادات مکیان، مجید حیدری و زهرا کوچکی مطلق از سوی انتشارات ایرانشناسی در ۲۷۲ صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه و بهای ۴۵ هزار تومان روانه بازار کتاب ایران شد.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...