کتاب «چشم پاینده» [Keeping an Eye Open: Essays on Art] نوشته جولین بارنز با ترجمه آبتین رادمنش به بازار کتاب راه یافت.

چشم پاینده» [Keeping an Eye Open: Essays on Art]  جولین بارنز

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «چشم پاینده: جستارهایی درباره‌ی هنر» نوشته جولین بارنز مجموعه‌ای از جستارهای نویسنده درباره نقاشی‌های موردعلاقه‌اش است که با روایتی داستانی نگاشته شد. این کتاب نخستین‌بار در سال 2011 منتشر شد و به تازگی با ترجمه آبتین رادمنش و از سوی نشر گیلگمش به بازار کتاب راه یافت.

«ژریکو: استحاله‌ی فاجعه به هنر»، «دلاکروا: چه‌قدر رمانتیک»، «کوریه: آن‌طوری نیست، این‌طوری است»، «مانه: سیاه و سفید»، «موریزو: بدون شغل»، «فانتن لاتور: ردیف مردان»، «سزان: مگر سیب تکان می‌خورد؟»، «نویسنده‌ها و نقاشان»، «دگا: هوم، هه، ها»، «دگا: زنان»، «کست: نبسته است او را کسی دست و پای»، «ردون: بالا، بالا!» و «ون گوگ: سلفی با آفتاب‌گردان‌ها» از بخش‌های این کتاب به شمار می‌آیند.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«چقدر زمان صرف تماشای یک نقاشی خوب می‌کنیم؟ ده، سی ثانیه؟ دو دقیقه‌ی تمام؟ و چه‌قدر برای هرکدام از نقاشی‌های خوب نمایشگاهی با سیصد کار که به پدیده‌ای عادی تبدیل شده در نمایشگاه‌های نقاشان مطرح؟ دو دقیقه برای هر اثر می‌شود ده ساعت در مجموع(بدون احتساب وقت ناهار، چای یا دست‌شویی). هرکس ده ساعت وقت صرف نمایشگاهی از ماتیس، مگریت یا ذگا کرده دستش بالا. من یکی که نکرده‌ام. البته معمولا تابلوها را دست‌چین می‌کنیم و چشم چیزهای جذاب(یا چیزهایی که از قبل می‌شناسد) را پیش‌پیش برمی‌گزیند.»

کتاب «چشم پاینده: جستارهایی درباره‌ی هنر» نوشته جولین بارنز، در 444 صفحه، به قیمت 160 هزار تومان، در قطع رقعی، جلد گالینگور، با ترجمه آبتین رادمنش و از سوی نشر گیلگمش به چاپ رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...