این اثر بیش از هر چیز سعی می‌کند نگرانی‌هایی که در زمان نوشتن متون جامعه‌شناسی با آن روبرو می‌شویم را مورد توجه قرار دهد. نویسنده می‌داند که نمی‌تواند نسخه‌ای بی نقص یا دستورالعملی عمومی ارائه بدهد، اما هدفش این است که یاد بگیریم چگونه از اشتباهات ناشیانه در نوشتن مطالب علوم اجتماعی فاصله بگیریم

چگونه به زبان جامعه‌شناسی بنویسیم» [Writing in sociology]  مارک ادواردز [Mark Edwards

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «چگونه به زبان جامعه‌شناسی بنویسیم» [Writing in sociology] کتابی است به قلم مارک ادواردز [Mark Edwards] که با ترجمه مهدی فرهمندنژاد و به همت نشر ثالث وارد بازار نشر شده است. مترجم اثر در مقدمه کوتاهی که بر کتاب نوشته این اثر را این طور توصیف می‌کند: «کتابی که پیش روی شماست مدعی نیست که می‌تواند جای کتاب‌های مرجع در این حوزه را بگیرد اما کاری که با جرئت می‌تواند ادعایش را داشته باشد، این است که ذهنیت و کلیت یک کار پژوهشی را به تصویر می‌کشد. کتاب چگونه به زبان جامعه‌شناسی بنویسیم؟ چیزی درباره روش‌های نمونه‌گیری یا تحلیل آماری یا پردازش داده‌ها نمی‌گوید اما صرفا نیز روش نوشتن را نمی‌آموزد. پس از خواندن کتاب حاضر این احساس به خواننده دست می‌دهد که همه مراحل پژوهش را در پیوند با یکدیگر درک می‌کند».

«مارك ادواردز» نویسنده این کتاب دارای مدرک دكترا از دانشگاه واشنگتن و از سال 1997 در بخش جامعه‌شناسی در دانشگاه ایالتی اورگان، مشغول تدریس دروسی مانند طبقه‌بندی، روش تحقیق و آمار اجتماعی است. تحقیقات اخیر ادواردز در مورد ناامنی غذایی توسط گروه‌های غیرانتفاعی، سازمان‌های ایالتی و رسانه‌هایی که در مورد گرسنگی کار می‌کنند، مورد توجه قرار گرفته و علاوه بر این بسیاری از مقالات پژوهشی‌اش در مجلات علوم اجتماعی به چاپ رسیده‌اند. اما فارغ از این موارد مهم‌ترین علاقه کاری او کمک به دانش‌آموزان در نوشتن درباره علوم اجتماعی است.

همانطور که اشاره شد این اثر بیش از هر چیز سعی می‌کند، نگرانی‌هایی که در زمان نوشتن متون جامعه‌شناسی با آن روبرو می‌شویم را مورد توجه قرار دهد. نویسنده می‌داند که نمی‌تواند نسخه‌ای بی نقص یا دستورالعملی عمومی ارائه بدهد، اما هدفش این است که یاد بگیریم چگونه از اشتباهات ناشیانه در نوشتن مطالب علوم اجتماعی فاصله بگیریم و از تجربیات کسانی استفاده کنیم که پیش از ما، این راه را رفته‌اند.

بخش نخست کتاب با عنوان «چگونه به نوشتن متنی جامعه‌شناسی بیندیشیم» دست ما را برای پا گذاشتن در اولین مرحله نگارش یک متن جامعه‌شناسی می‌گیرد و با پیشنهادهایی درباره این که چگونه پرسش‌هایی درخور پژوهش مطرح کنیم آغاز می شود و در ادامه چشم‌اندازی در بارۀ یک مقالۀ شاخص پژوهشی و دانشگاهی ارائه می‌کند. هدف این امر این است که کمک کند تا طرح‌های ذهنی و ایده‌هایی که در ذهن می‌گذرند تبدیل به پرسش‌هایی قابل پژوهش شوند تا بتوان آن‌ها را با دیگران در میان گذاشت یا برای تصمیم‌گیری های مهم از آن ها بهره برد.«چگونه ایده‌ها را به پرسش‌هایی قابل پژوهش تبدیل کنیم؟»، «چشم‌اندازی برای نگارش مقاله‌ای پژوهشی» و «بهره‌گیری مناسب از ادبیات موضوع» از جمله سرفصل‌هایی است که در بخش نخست نویسنده به آن‌ها پرداخته است.

بخش دوم کتاب با توجه به غلبه روش‌های کمی در علوم اجتماعی به نوشتن مقالات کمی اختصاص دارد. در این بخش نویسنده تمرکز خود را بر روش‌های کمی و ساختار آن می‌گذارد و به توضیح موضوعاتی چون «نوشتن مقدمه»، «بررسی ادبیات موجود»، «بخش داده‌ها و روش‌ها»، «ارائه نتایج» و «تشریح مطلب و نتیجه‌گیری» می‌پردازد.

در بخش سوم کتاب نویسنده به سراغ روش‌های کیفی رفته و نگارش مقاله‌های علوم اجتماعی در این قالب را مورد توجه قرار داده است. نویسنده آغاز این بخش را با یک نمونه از پژوهش‌های کیفی خود آغاز می‌کند و به همین مناسبت نام فصل نخست این بخش «ارائه داده‌های کیفی: نمونه‌ای کوتاه» است. در ادامه نویسنده تمرکز خود را به توضیح مرسوم‌ترین روش‌های تحقیق کیفی می‌گذارد و «مصاحبه و داستان‌گویی مردم‌نگارانه»، «نگارش مطالعه موردی» و «گزارش کارآموزی» را برای خوانندگان شرح می‌دهد.

بخش چهارم کتاب با عنوان «دیگر نگارش‌های جامعه‌شناختی» همانطور که از عنوان آن بر می‌آید، به توضیح سایر روش‌های نگارش در حوزه علوم اجتماعی پرداخته و سعی کرده با توضیح اجمالی این پژوهش‌ها در کنار روش‌های کمی و کیفی شمایی کامل و همه جانبه از مطالعات علوم اجتماعی در ذهن مخاطبان خود جای بیاندازد. «بازگشتی دوباره به بررسی ادبیات موضوع پروژه‌های پژوهشی کاربردی در جامعه‌شناسی»، «بازبینی همتایان»، «نگارش نقد کتاب» و «نکاتی درباره نگارش مقالات نظری و موضوعی» از مهم‌ترین عناوینی است که در این بخش به آن‌ها پرداخته شده است. علاوه بر این نویسنده در بخش ضمائم نوشتار کوتاهی را به تحلیل جامعه‌شناختی عکس و این که چگونه یک تصویر را به روشی جامعه‌شناختی بخوانیم اختصاص داده است.

کتاب «چگونه به زبان جامعه‌شناسی بنویسیم» به قلم «مارک ادواردز» با ترجمه «مهدی فرهمند نژاد» در 236 صفحه، شمارگان 550 نسخه و قیمت 42 هزار تومان به همت انتشارات ثالث منتشر شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...