کتاب مجموعه مقالات "تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری در جنگ ایران و عراق" به اهتمام علیرضا کمری و ویراستاری فرانک جمشیدی تدوین و توسط مرکز اسناد دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ) منتشر شده است.

به گزارش ایبنا؛ کتاب "تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری در جنگ ایران و عراق" در سه بخش تدوین شده است. بخش اول این کتاب با عنوان "تاریخ‌نگاری جنگ؛ چالش‌ها، محدودیت‌ها، آسیب‌ها" در دو فصل مقالات و گفت‌وگوها تنظیم شده است.

در فصل اول مقالاتی با عناوین تاریخ و تاریخ‌نگاری جنگ ایران و عراق؛ دقایق و درنگ‌ها / محمد درودیان؛ جریان‌های تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری جنگ ایران و عراق / علیرضا کمری؛ تاریخ‌نگاری جنگ ایران وعراق، تنگناهای پیش‌رو / محمد درویان؛ آسیب‌شناسی تاریخ‌نگاری جنگ / فرانک جمشیدی آورده شده است.

فصل دوم این بخش هم شامل گفت‌وگوهایی درباره تاریخ‌نگاری جنگ، تاریخی شدن یا نشدن جنگ از منظر تاریخ‌نگاری، آسیب‌ها و تهدیدهای تاریخ‌نگاری جنگ و بی‌طرفی تاریخی است. مهم‌ترین گفت‌وگو در این فصل با دکتر رضا داوری صورت گرفته است.

بخش دوم کتاب، "تاریخ‌نگاری جنگ؛ ظهور و بروز، رشد و شکل‌گیری" نام گرفته است.

فصل اول از این بخش به تاریخ‌نگاری جنگ در مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه با مقالاتی از مجید نداف و امیر رزاق‌زاده پرداخته است.

فصل دوم با عنوان "تاریخ‌نگاری جنگ در ارتش" به شکل‌گیری تاریخ‌نگاری هشت سال دفاع مقدس در ارتش بر اساس مقاله‌ای از مسعود بختیاری توجه دارد.
 
فصل سوم این بخش با مقالاتی از علیرضا کمری و کاوه بیات با عناوین فراشدن از تبلیغ و رسیدن به تبیین در تاریخ‌نگاری جنگ ـ دفاع مقدس و تاریخ‌نگاری جنگ؛ ناگفته‌ها و نانوشته‌ها شکل گرفته است.

فصل چهارم به گفت‌وگو با سردار میرفیصل باقرزاده، رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس درباره تاریخ‌ جامع جنگ اختصاص پیدا کرده است .

بخش سوم و آخر کتاب "تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری در جنگ ایران و عراق" در سه فصل تدوین شده است.

فصل اول شامل مقالاتی با عناوین درآمدی بر مطالعات نشانه‌شناختی روایت؛ شناسایی زمینه‌ها و عوامل موثر بر تغییر روایت جنگ؛ روایتگری (جنگ)؛ ملاحظات، آسیب‌ها، تهدیدها و فرماندهان جنگ به روایت هم‌رزمان و هم‌رتبگان نظامی آن‌ها (ویژه‌نامه شهید احمد کاظمی و شهید حسن باقری) است که توسط علیرضا کمری، محمد درودیان، محمد جان‌پور و فرانک جمشیدی نوشته شده‌اند.

فصل دوم گفت‌وگویی با مرتضی سرهنگی و هدایت‌الله بهبودی درباره "خاطره‌گویی، به مثابه گونه‌ای از روایت جنگ" است.

در آخرین فصل این بخش که سخنرانی‌ها نام گرفته، دو عنوان روایت جنگ در اردوهای راهیان نور از مرتضی مصطفوی و منشور روایتگری از حسین یکتا آورده شده است.

کتاب "تاریخ‌نگری و تاریخ‌نگاری در جنگ ایران و عراق" در قطع رقعی و 438 صفحه و با شمارگان 3000 نسخه و بهای 45000 ریال توسط مرکز اسناد دفاع مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ) منتشر شده است.

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...