نویسنده کتاب «روسیه بدون پوتین» می‌گوید در چارچوب کنونی اقتصاد سیاسی روسیه مبتنی بر درهم‌تنیدگی دولت و کلان‌سرمایه‌داران اولیگارش، روسیه بعد از پوتین تفاوت چندانی با این‌گذشته نمی‌کند.

روسیه بدون پوتین؛ پول، قدرت و افسانه‌های جنگ سرد نوین» [Russia without Putin : money power and the myths of the new Cold War] نوشته تونی وود [Tony Wood

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «روسیه بدون پوتین؛ پول، قدرت و افسانه‌های جنگ سرد نوین» [Russia without Putin : money power and the myths of the new Cold War] نوشته تونی وود [Tony Wood] برگردان پیروز اشرف از سوی انتشارات جهان کتاب راهی بازار نشر شد. این کتاب شش فصل دارد که عناوین آن شامل: «آن مرد و نظام»، «چهره‌های قدرت»، «ارثیه‌های سرخ»، «اپوزیسیون چندپاره»، «بعد از میدان» و «روسیه در جهان».

هدف تونی وود از نگارش کتاب آن، بررسی میراث به جا مانده ۳۰ سال گذشته پوتین برای جانشینان‌ اوست. این‌کتاب یک‌بار دیگر در سال ۲۰۲۰ به‌صورت جیبی منتشر شد که در آن تغییرات قانون اساسی روسیه در ژانویه ۲۰۲۰ در ارتباط با محدودیت دوره‌های ریاست‌جمهوری نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفت. نسخه‌ای که پیروز اشرف آن را ترجمه کرده، براساس چاپ سال ۲۰۲۰ این‌کتاب است.

امروز نمی‌توان بدون فکر کردن به ولادیمیر پوتین به روسیه فکر کرد. او بیش از هر رهبر بزرگ ملی دیگری، کشور خود را در چشمان جهان خارج تجسم می‌بخشد و به میزان فوق‌العاده‌ای بر پوشش رسانه‌های غربی از آن تسلط دارد. نویسنده می‌گوید در چارچوب کنونی اقتصاد سیاسی روسیه مبتنی بر درهم‌تنیدگی دولت و کلان‌سرمایه‌داران اولیگارش، روسیه بعد از پوتین تفاوت چندانی با این‌گذشته نمی‌کند.

تونی وود دکترای خود را در دانشگاه نیویورک در سال 2020 به دست آورد و از سال 2020 تا 2022 پژوهشگر و مدرس مطالعات آمریکای لاتین در پرینستون بود. تحقیقات او بر چگونگی تفکر چپ رادیکال آمریکای لاتین در مورد نژاد، طبقه، ملت و امپراتوری در دوره بین دو جنگ متمرکز است و ارتباطات بین مکزیک، کوبا و اتحاد جماهیر شوروی را دنبال می‌کند.

کتاب «روسیه بدون پوتین؛ پول، قدرت و افسانه‌های جنگ سرد نوین» نوشته تونی وود برگردان پیروز اشرف در 232 صفحه به بهای 90 هزار تومان از سوی انتشارات موسسه فرهنگی و هنری جهان کتاب به چاپ رسید.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...