«همقطاران» [The train] مشهورترین رمان ورا پانوا [vera Panova] نویسنده شهیر روسی با ترجمه حسن رضایی‌صدر از سوی نشر سولار منتشر شد.

همقطاران» [The train] ورا پانوا [vera Panova]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، رمان «همقطاران» در ۵۰۰ نسخه و به قیمت ۵۰ هزار تومان روانه بازار کتاب شد. ورا پانوا، نویسنده مشهور اهل شوروی است که آثار متعددی از جمله رمان، داستان کوتاه و نمایشنامه منتشر کرده است. «همقطاران» رمانی جنگی است که تجربه حضور نویسنده در سال‌های اولیه جنگ جهانی در مناطق تحت اشغال آلمان، به عنوان خبرنگار جنگی تصویری از آن فضای ملتهب است که عالی‌ترین جایزه ادبی شوروی- یعنی جایزه ادبی استالین- را نصیب او کرد. «همقطاران» انعکاس خاطرات تلخ و شیرین راوی است با حسی از وطن‌پرستی و خدمت به میهن.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

آن شب دانیلوف او را در خواب دید. با قامتی بلند و گیسوانی سفید و چهره‌ای مصمم با چوب زیر بغل در خیابان می‌رفت و یک نفر پشت سرش بچه را در بغل داشت. دانیلوف حتی در خواب هم او را نشناخت.

دانیلوف فقط صبح روز بعد هنگامی که زن را از قطار پیاده می‌کردند او را شناخت. یک آمبولانس در ایستگاه قطار منتظر بود. دو بهیار، او و بچه‌اش را روی برانکارد می‌بردند. دانیلوف از پشت شیشه پنجره قطار به او نگریست. نوزادش را در آغوش گرفته بود و با نگاهی دلواپس و پر از درد خیره‌اش شده بود. و آنجا، در روشنایی بامدادی یک روز زمستانی بود که دانیلوف او را شناخت. در پشت نقابی که رنج زمانه بر چهره‌اش کشیده بود او را شناخت. از میان چین‌ها و چروک‌ها و از میان سایه‌ها، آن تنها چهره عزیزی که لکه زخم کوچکی بر گونه‌اش بود را شناخت.

«آه ای شوالیه، نام او فاینا بود.» صدایی در گوشش نجوا ‌کرد. برانکارد را درون آمبولانس گذاشتند. در بسته شد. آمبولانس و قطار از هم دور شدند.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...