آثاری از طنزپردازان معاصر را پس از کتاب‌های «طنزآوران امروز ایران» و «یک لب و هزار خنده» این بار در «یک، دو، سه طنز» می‌خوانیم. در این کتاب که به تازگی از سوی انتشارات مروارید منتشر شده، گزیده آثاری از طنزنویسان دو دهه اخیر به اهتمام رویا صدر گردآوری شده‌اند. این اثر نوشته‌هایی از گلی ترقی، ابراهیم افشار، سید‌مهدی شجاعی یا رسول نجفیان را، کنار آثاری از امیرمهدی ژوله، رضا رفیع، حامد حبیبی در خود گنجانده است.

به گزارش ایبنا، تا به امروز دو کتاب حاوی مجموعه آثاری از طنزنویسان معاصر ایران با نام‌های «طنزآوران امروز ایران» با تدوین بیژن اسدی‌پور و زنده‌یاد عمران صلاحی و «یک لب و هزار خنده» به کوشش صلاحی منتشر شده‌اند.

«طنزآوران امروز ایران» برای نخستین بار در سال 65 از سوی انتشارات مروارید به چاپ رسید و کتاب «یک لب و هزار خنده» نیز توسط همین ناشر در سال 77 راهی بازار کتاب شد. این در حالی است که «یک، دو، سه طنز» نیز قرار است به گونه‌ای نقشی در تکمیل این دو کتاب نسبت به ترسیم وضعیت امروزی‌تر طنز در ایران ایفا کند.

براساس مقدمه صدر بر این کتاب، در این اثر نام کسانی که در دو مجموعه قبلی غایب بوده‌اند نیز همراه با نوشته‌هایی از ایشان آمده است.

طرح جلد این کتاب اثر یاشار صلاحی است و از ویژگی‌های دیگر این کتاب آن است که در ابتدای هر نوشته کاریکاتور پرتره نویسنده آن نیز منتشر شده. این طرح‌ها نیز به قلم یاشار، فرزند عمران صلاحی هستند. همچنین در ابتدای هر نوشته طنز، یادداشتی در معرفی نویسنده آن نیز درج شده است.

رویا صدر در قسمتی از مقدمه خود بر این کتاب نوشته است:«طنز دوره معاصر، ‌هیچ‌گاه نتوانسته در قامت یک جریان ادبی  مستمر، مستقل از شرایط، حرکتی بالنده و رو به جلو را در زمان تجربه کند. اگر تاریخ سیاسی دوره معاصر، دوره فراز و فرودها و شکست‌ها و پیروزی‌های پی در پی است، فرایند تحول طنز نیز با این فراز و فرودها و این پیروزی و شکست‌ها درآمیخته است..»

در بخش دیگری از این نوشته آمده است: «یکی از مولفه‌های مهم طنز یک دهه و نیم اخیر، تکثر و تنوع آن است. گسترش طنز در فضاهای غیر رسمی(در کنار حضور محدود آن در رسانه‌های غیر رسمی)،‌ تریبونی شدن(در مجامع و محافلی مثل حلقه رندان)،‌ برگزاری مسابقات طنز، باعث تغییر در فرم و محتوای آثار طنز(به خصوص در شعر)شد و به معرفی چهره‌های جدید و گستردگیو  تعدد و تنوع سنی، شغلی، جنسیتی و... دست‌اندرکاران این عرصه انجامید که در کتاب حاضر نیز این امر متجلی است.»

ابوالفضل اردوخانی، ریتا اصغرزاده، ابراهیم افشار، حسین پناهی، فریدون تنکابنی، ‌ارژنگ حاتمی، فرهاد حسن‌زاده، رضا رفیع، ‌محمدرضا زائری، غلامحسین ساعدی، ‌شهرام شکیبا، پوریا عالمی، مینو مشیری، محمدعلی علومی،‌ سیدعلی میرفتاح، صادق هدایت، پیمان هوشمندزاده، حسین یعقوبی، اردلان عطاپور، سیدمهدی شجاعی و جلال سمیعی، از طنزپردازانی هستند که نام آن‌ها در این کتاب کنار دیگران به چشم می‌خورد.

«یک، دو، سه طنز»،‌ به شمارگان هزار و 100 نسخه از سوی انتشارات مروارید منتشر شد.

این کتاب 413 صفحه و قیمت آن 11 هزار و 500 تومان است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...