کتاب «جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ» نوشته سید منصور سیدسجادی، باستان‌شناس و پژوهشگر پیشکسوت منتشر شد.

جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ ید منصور سیدسجادی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، این کتاب نقبی است به جهان‌ ایرانی در شش هزارسال پیش؛ زمانی که پایه‌های تمدن ایران و همسایگانش گذاشته می‌شود، شرق دارد از خاورمیانه طلوع می‌کند و سرزمین ما مرکز برخورد تمدن‌ها می‌شود. دوران باستان از دوران کمتر شناخته ایران است و بیش از ایرانیان، این پژوهشگران و سیاحان اروپایی بودند که درباره آن نوشته یا پژوهش کرده‌اند.

این کتاب برای نخستین بار در چهار فصل گام به گام، مراحل پایه‌گذاری تمدن در ایران و همسایگانش را با اتکا به یافته‌های محوطه‌های باستان‌شناسی مورد بررسی قرار می‌دهد. با خواندن این کتاب می‌توانید به بسیاری از سوالاتی که درباره پیشینه‌ ایران باستان در ذهن دارید پاسخ دهید؛ از چگونگی ساخت نخستین سرپناه‌ها، برپایی زمین‌های کشاورزی، تقسیم‌کار، تخصصی‌شدن امور تا شکل‌گیری دولت‌-شهرها و بزرگترین امپراتوری‌های تاریخ بشر.

ما همواره به دستاوردهای تمدنی ایران افتخار می‌کنیم، به این‌که سرزمین‌ ما زمانی مرکز برخورد تمدن‌ها بوده است، آیا این ادعا واقعیت دارد؟ آیا ما مرکز برخورد تمدن‌ها بودیم؟ چه اتفاقی در جهان باستان افتاد؟

در این کتاب درباره تعاریف دوره‌های باستان، انسان و دو انقلاب در دنیای باستان و فلات ایران و گذر از روستا به سوی شهر و همسایگان ایران از آسیای مرکزی، آناتولی، بین‌النهرین و جهان هندی می‌خوانید.

سیدمنصور سیدسجادی ـ باستان‌شناس و پژوهشگر ـ درباره روند رسیدن ایران به تاریخی باشکوه می‌گوید: «این روند شاید برای چندین میلیون سال طول کشیده که از این مدت آگاهی در دست نداریم، اما و به هر حال طولی نکشیده که انسان (که نسبت به سایر پستانداران دارای هوش و ذکاوت بیشتری بوده) به فکر آن رسیده که جز از دانه‌های گیاهی و یا باقی‌مانده‌ها جانوران دیگر که گردآوری می‌کرده می‌توانسته خود راسا به تهیه غذای مورد نیاز خود بپردازد و بنابراین ذخیره این مواد برای فصولی که این‌کار مقدور نبوده یا مشکل بوده است اقدام کند. یکی از این روش‌های اولیه تهیه غذا، علاوه‌بر گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی، اقدام به شکار جانوران و ذخیره‌سازی گوشت و پوست آن‌ها برای فصول سخت و غیرقابل شکار بوده است.»

ایرانیان در طی هزاره‌ها توانستند از گردآوری دانه‌ها و میوه‌های خوراکی و شکار به انقلاب کشاورزی برسند و پس از آن انقلاب شهری را پشت سر بگذارند. امروزه با کاوش و پژوهش روی محوطه‌های باستانی ما به مشاهده این تلاش انسان می‌رسیم.

نویسنده کتاب جهان ایرانی و همسایگانش در پیش از تاریخ در این باره تاکید می‌کند: «اگر تحقیقات و بررسی‌های باستان‌شناسی نبود، اطلاعات گرانبهایی در مورد سلسله‌ها و فعالیت‌های آنان، چه مثبت و چه منفی نیز در دست نبود. از طرف دیگر مورخانی (بویژه یونانیان) که بخش‌های مهمی از تاریخ ما را نوشته‌اند، نیز وقایع را هم سمت و هم سوی منافع خود منتقل کرده‌اند. لشکرکشی ۲۷۰۰.۰۰۰ نفره خشایارشا به یونان از جمله آن‌هاست. آیا جابجایی این تعداد نفر انسان و طبعا کلیه تجهیزات و جانوران در ۲۵۰۰ سال پیش کار پیش پاافتاده و ساده‌ای بوده است؟ اگر تنها به تامین آب آشامیدنی و تغذیه این لشکر میلیونی فکر کنیم بخودی خود متوجه می شویم که در این گفتار گزافه‌گویی بسیار شده است.»

این کتاب را انتشارات دادکین، در قطع وزیری، ۳۵۱ صفحه، همراه با تصویر به قیمت ۱۸۵هزارتومان وارد بازار کتاب کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...
بابا که رفت هوای سیگارکشیدن توی بالکن داشتم. یواشکی خودم را رساندم و روشن کردم. یکی‌دو تا کام گرفته بودم که صدای مامانجی را شنیدم: «صدف؟» تکان خوردم. جلو در بالکن ایستاده بود. تا آمدم سیگار را بیندازم، گفت: «خاموش نکنْ‌نه، داری؟ یکی به من بده... نویسنده شاید خواسته است داستانی «پسامدرن» بنویسد، اما به یک پریشانی نسبی رسیده است... شهر رشت این وقت روز، شیک و ناهارخورده، کاری جز خواب نداشت ...
فرض کنید یک انسان 500، 600سال پیش به خاطر پتکی که به سرش خورده و بیهوش شده؛ این ایران خانم ماست... منبرها نابود می‌شوند و صدای اذان دیگر شنیده نمی‌شود. این درواقع دید او از مدرنیته است و بخشی از جامعه این دید را دارد... می‌گویند جامعه مدنی در ایران وجود ندارد. پس چطور کورش در سه هزار سال قبل می‌گوید کشورها باید آزادی خودشان را داشته باشند، خودمختار باشند و دین و اعتقادات‌شان سر جایش باشد ...
«خرد»، نگهبانی از تجربه‌هاست. ما به ویران‌سازی تجربه‌ها پرداختیم. هم نهاد مطبوعات را با توقیف و تعطیل آسیب زدیم و هم روزنامه‌نگاران باتجربه و مستعد را از عرصه کار در وطن و یا از وطن راندیم... کشور و ملتی که نتواند علم و فن و هنر تولید کند، ناگزیر در حیاط‌خلوت منتظر می‌ماند تا از کالای مادی و معنوی دیگران استفاده کند... یک روزی چنگیز ایتماتوف در قرقیزستان به من توصیه کرد که «اسب پشت درشکه سیاست نباش. عمرت را در سیاست تلف نکن!‌» ...
هدف اولیه آموزش عمومی هرگز آموزش «مهارت‌ها» نبود... سیستم آموزشی دولت‌های مرکزی تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا توده‌ها را در مدارس ابتدایی زیر کنترل خود قرار دهند، زیرا نگران این بودند که توده‌های «سرکش»، «وحشی» و «از لحاظ اخلاقی معیوب» خطری جدی برای نظم اجتماعی و به‌علاوه برای نخبگان حاکم به شمار روند... اما هدف آنها همان است که همیشه بوده است: اطمینان از اینکه شهروندان از حاکمان خود اطاعت می‌کنند ...