ابوتراب خسروی در دیدار مدیرعامل موسسه خانه کتاب، با بیان اینکه جان شیفته است که انسان را وادار به خلق ادبیات و شعر می‌کند، ادامه داد: امیدوارم شرایطی در کشور برقرار باشد که نویسندگان و مولفان بتوانند به‌دور از ممیزی کار کنند زیرا ادبیات زندگی ما را می‌سازد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی فرهنگ و ارشاد اسلامی، نویسنده اسفار کاتبان، با تاکید بر اینکه استعدادهای درخشانی در میان جوانان استان فارس در زمینه ادبیات حضور دارند، گفت: شیراز بستر ادبیات ایران است و استان‌های فارس و خراسان دو منطقه ادب‌خیز کشور به شمار می‌روند.

این داستان نویس معاصر با بیان اینکه بخش بزرگی از ادبای کشور از این مناطق برخاسته‌اند، گفت: البته ایران یک تن واحد است و ما همه ساکنان این سرزمین هستیم.

نویسنده هاویه در ادامه به سال‌ها دوستی با شاپور بنیاد، شاعر فقید شیرازی اشاره کرد و به بیان خاطراتی از دوران با هم بودن‌شان پرداخت و در ادامه گفت: طنز شفاهی که شاپور بنیاد داشت، بی‌نظیر بود و روحیه و سعه صدر او موجب می‌شد کدورتی از کسی به دل نگیرد.

ابوتراب خسروی با اشاره به نقاشی‌هایی که در منزلش روی دیوار و پایه قرار داشت، گفت: کم و بیش نقاشی می‌کنم زیرا رنگ آدمی را تخلیه می‌کند، البته نقاش نیستم و خودم را نقاش نمی‌دانم بلکه بیشتر نویسنده‌ای هستم که نقاشی از روی تفنن می‌کند.

وی در فراز دیگری از این دیدار که صابر سهرابی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و علی نویدگویی، مدیر انتشارات نوید شیراز هم در آن حضور داشتند، زمانه کنونی را نیازمند مفاهمه جمعی دانست و در پاسخ به این پرسش مدیرعامل خانه کتاب که مفاهمه جمعی چه ملزوماتی دارد؟، گفت: فرهنگ، اجتماع، هنر و سیاست مانند ظروف مرتبطه هستند.

نویسنده کتاب «آواز پر جبرئیل» با بیان اینکه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی هم اهالی فرهنگ و ادب و هنر به اسلام می‌اندیشیدند، افزود: باور داشتیم هرکسی باید بتواند حرفش را به‌راحتی بزند.

وی گفت: جوانانی که تازه وارد وادی ادبیات شده‌اند، با کوچکترین محدودیتی دچار سرخوردگی می‌شوند، بنابراین باید در ممیزی‌ها متوجه این موضوع بود.

این نویسنده شیرازی تصریح کرد: هیچکس دلش نمی‌خواهد کشور دچار آشوب باشد زیرا همه آرزوی آسایش و آرامش دارند؛ اکثر رفتارهای سیاسی و فرهنگی، اضافی است که می‌شود با تفاهم آن را حل کرد.

خسروی با بیان اینکه تغییرات را نمی‌شود با سیاست‌های گذشته کنترل کرد، گفت: مردم ایران بسیار شریف هستند بنابراین می‌شود با حُسن نیت کدورت‌ها را برطرف ساخت.

وی پیرامون آثار جدیدی که در دست نوشتن دارد هم گفت: از آنجا که نمی‌توانم بدون نوشتن و اندیشیدن زندگی کنم، همواره به ادبیات می‌پردازم؛ این روزها در حال نوشتن یک مجموعه و یک رمان هستم که سال‌ها روی آن کار کردم و چندین نوبت بازنویسی شده است.

خسروی از آماده‌سازی یک مجموعه مقالات هم پیرامون ادبیات خبر داد و افزود: یک مجموعه داستان کوتاه نیز دارم که نیاز است روی آن کار شود.

این نویسنده معاصر، افزایش تعداد نویسندگان زن را موجب تنوع صداهای جامعه برشمرد و گفت: من فکر می‌کنم این کمیت در نهایت منتهی به کیفیت ادبیات می‌شود.

خسروی جریان ادبی را پیش نیاز برقراری دموکراسی دانست و گفت: داستان و رمان در کشور ما یک پدیده نو است که حاصل تلاش نویسندگان متمدنی به شمار می‌رود که در دوره مشروطه آن را آغاز کردند.

وی تنوع صداها را در ادبیات ایران سازنده دوره خاصی دانست و افزود: صد در صد امیدوار به این دوره هستم.

خسروی با بیان اینکه شرایط سیاسی اجتماعی بخشی از ذات زندگی است، تصریح کرد: ادبیات تولید سوال می‌کند و همیشه یک پرسش بزرگ در مقابل هستی قرار می‌دهد.

^{................} هر روز با کتاب ^{...............}