همه میخواهند بشریت را تغییر دهند، اما هیچکس به تغییر دادن خودش فکر نمیکند!... اسبها خیلی خوشبختند، چون اگرچه آنها هم مثل ما جنگ را تحمل میکنند، اما لااقل کسی از آنها نمیخواهد ثبتنام کنند و یا وانمود کنند که به کارشان ایمان دارند. اسبهای بیچاره، ولی آزاد! افسوس که شور و اشتیاق کثافت فقط برای ماست... بهترین کتابی است که در دو هزار سال گذشته نوشته شدهاست!
...
نویسندگانی در نوشتن اتوبیوگرافی و به ویژه رمان اتوبیوگرافیک موفق ترند که بهتر روی مرز صدق و کذب حرکت می کنند؛ آنها که در کارشان راست و دروغ را نمی شود از هم تشخیص داد. همچنانکه در کار سلین نیز چنین تشخیصی دشوار است چون سلین راست و دروغ را بی محابا به هم می آمیزد... جایی که همه تشنه به خون هم در کمین یکدیگر نشسته اند و از فرط قحطی، لقمه از دهان هم می گیرند و آماده اند به دریدن یکدیگر
...
کشیشی او را به ناخدای یک کشتی تجارتی میفروشد. تا امریکا پارو میزند و مخفیانه از کشتی پیاده میشود. در کارخانه فورد به کار در خط تولید زنجیرهای میپردازد. با زنی روسپی به نام مولی آشنا میشود و بسیار زود «احساس اعتماد خاصی که در موجودات نگران جای عشق را پر میکند» نسبت به او پیدا میکند. این مولی، برخلاف زنان دیگری که شناخته است و سلین بیرحمانه خودخواهیشان را متذکر میشود، هیچ چشمداشتی ندارد.
...
پدر و مادرش و سپس کارفرمایانش بیامان درگیر این مشغولیت پیش پا افتادهاند: اینکه چگونه با عایدی مختصر بسازند... انسان برای انسان مثل گرگ است. فردینان کمکم این را درمییابد. و هرگز فراموش نمیکند... خشمی کور آن نوجوان را از خود بی خود می کند. زنجیر می گسلد. پدر را به شدت می زند و خفه میکند، له میکند. بالاخره، همسایهها مهارش میکنند و پشت در بسته نگاهش میدارند. جای هیولا توی سوراخ است.
...
در حدود ده مرد، در اجرای اوامر دو درجهدار خرفت و میخواره که مدام ناسزا نثار آنان میکنند، بارها و بارها دور حیاط بزرگ غمافزایی که درست سنگفرش نشده است و باد و باران در آن هیاهو به راه انداختهاند، میدوند. چون سرجوخه رهایشان میکند، به اسطبلی پناه میبرند. و پس از آنکه خیس و سراپا گلآلود، سرانجام به دسته قراولان میرسند، دیگر وقت بیدارباش است.
...
در حال بارگزاری ...
در حال بارگزاری ...
فهم و تحلیل وضعیت فرهنگ در جامعه مصرفی... مربوط به دوران اخیر است، یعنی زاده مدرنیته متأخر، دورانی که با عناوین دیگری مثل جامعه پساصنعتی، جامعه مصرفی و غیره نامگذاری شده است... در یک سو گرایشی هست که معتقد است باید حساب دین را از فرهنگ جدا کرد و برای احیای «فرهنگ اصیل ایرانی» حتی باید آن را هر گونه «دین خویی» پالود؛ در سوی مقابل، اعتقاد بر این است که فرهنگ صبغهای ارزشی و استعلایی دارد و هر خصلت یا ویژگی فرهنگیِ غیردینی را باید از دایره فرهنگ بیرون انداخت
...
وقتی میخواهم تسلیم شوم یا وقتی به تسلیمشدن فکر میکنم، به او فکر میکنم... یک جریان بهظاهر بیپایان از اقتباسها است، که شامل حداقل ۱۷۰ اجرای مستقیم و غیرمستقیم روی صحنه نمایش است، از عالی تا مضحک... باعث می شود که بپرسیم، آیا من هم یک هیولا هستم؟... اکنون میفهمم خدابودن چه احساسی دارد!... مکالمه درست درمورد فرانکنشتاین بر ارتباط عمیق بین خلاقیت علمی و مسئولیت ما در قبال خود و یکدیگر متمرکز خواهد شد
...
همسایه و دوست هستند... یک نزاع بهظاهر جزیی بر سر تفنگی قدیمی... به یک تعقیب مادامالعمر تبدیل میشود... بدون فرزند توصیف شده، اما یک خدمتکار دارد که بهنظر میرسد خانه را اداره میکند و بهطرز معجزهآسایی در اواخر داستان شامل چندین فرزند میشود... بقیه شهر از این واقعیت که دو ایوان درحال دعوا هستند شوکه شدهاند و تلاشی برای آشتی انجام میشود... همهچیز به مضحکترین راههایی که قابل تصور است از هم میپاشد
...
یک ریسه «ت» پشت سر هم ردیف میکرد و حسابی آدم را تفکاری میکرد تا بگوید تقی... قصهی نویسندهی «سایهها و شب دراز» است که مرده است و زنش حالا دستنویس پانصد ششصدصفحهای آن داستان را میدهد به فرزند خلف آن نویسندهی مرحوم... دیگر حس نمیکردم که داوود غفارزادگان به من نارو زده... عاشق شدم، دانشجو شدم، فعالیت سیاسی کردم، از دانشسرا اخراج شدم... آسمان ریسمان نمیبافد؛ غر میزند و شیرین تعریف میکند...
...
جهل به ماهیت درد باعث انواع نظریهپردازیها و حتی گمانهزنیها شده... دوگانهانگاری باعث شده آثار مربوط به درد غالباً یا صرفاً به جنبهی فیزیکی بدن بپردازند یا فقط به بعد ذهنی-روانی... درد حتی سویههای فرهنگی هم دارد و فرهنگهای مختلف در تجربهی درد و شدت و ضعف آن تأثیرگذارند... انسان فقط با درد خودش سروکار ندارد. او با درد دیگران هم مواجه میشود... سازوکار درمان نیز به همان اندازه اهمیت دارد؛ یعنی بررسی این مسئله که چگونه سازوکار درد متوقف میشود
...