برگزیده کتاب سال ادبیات جمهوری اسلامی ایران گفت: امسال سال بی اتفاقی بود. اگر هر اتفاقی رخ می داد بهتر از این بی اتفاقی بود. حتی درمورد کتاب ها و بحث ممیزی که وزیر ارشاد قول داده بود تا تکلیف کتاب های مانده در پشت سد ممیزی را تا آخر آبان ماه روشن کند تغییری اتفاق نیفتاد.

احمد بیگدلی افزود:‌ امسال حتی با سال 1384 هیچ تفاوتی نداشت مگر در اینکه در سال گذشته حداقل تعداد محدودی کتاب داشتیم که برای چاپ مجوز گرفتند ولی امسال انگار هیچ کتابی مجوز نگرفت.

نویسنده " اندکی سایه " در گفتگو با مهر تاکید کرد: امسال با رکود کتاب مواجه بودیم. شنیده ام برخی ناشران حتی تا 100 عنوان کتاب در وزارت ارشاد دارند. در واقع اگر انتخاب کتاب سال را فراموش کنم و صرفا به عنوان یک فعال ادبی سال را ارزیابی کنم، بگویم امسال سالی نبود که در ذهنم بماند.

وی همچنین گفت: قطعا بهترین اتفاق سال برای من ، انتخاب رمانم به عنوان کتاب سال بود. این جایزه فقط یک انتخاب نبود، بلکه یک نویسنده را از انزوا بیرون کشید و به جامعه ادبی معرفی کرد.

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...