پیرامون سرانجام انسان طراز نوین | آسیه اسدپور

در این بحران، آدم‌ها نه‌تنها هویت جمعی که معنای وجودی خود را نیز از دست می‌دهند و -مانند جوامع پساشوروی- آن را با افزایش خودکشی و الکلیسم تا فروپاشی روابط اجتماعی که زمانی با آرمان‌های مشترک تعریف می‌شد، نمود می‌بخشند. چنان دقیق که گویی روان یک ملت خونریزی می‌کند و نویسنده «زخم‌های هویتی را با چاقوی حقیقت باز می‌کند که با کنار هم گذاشتن تجربه‌های متضاد -از سربازان کهنه‌کار که حسرت روزهای جنگ را می‌خورند تا زنان خانه‌داری که از خیانت آرمان‌ها خشمگین‌اند- هویت چندوجهی جدیدی ساخته شود» ...

تمام باران‌های دنیا در گفت‌وگو با امین فقیری

فکر کردم حالا که در شهر زندگی می‌کنم و در حاشیه شهر معلم هستم، مسائل حاشیه شهر را به گوش دیگران برسانم... نمی‌توانستم زندگی کودکی که رنج می‌کشد، فقیر و خسته است را تغییر دهم و شاد نشانش بدهم... هنگام باریدن باران، دانش‌آموزان که به مدرسه می‌رسیدند؛ همیشه خیس بودند و می‌لرزیدند. بیشتر اوقات من آنها را به دفتر می‌بردم تا کنار بخاری علاالدینی که داشتیم، گرم شوند یا مثلا شلوارشان خشک شود. البته اکثرا شلوار هم نداشتند و زیرشلواری و دمپایی داشتند ...

نقدی بر تاریخ سیاسی ایران مدرن | محمدعلی غیبی

باوجود تمام خصومت‌های ناجوانمردانه‌ای که حزب توده نسبت به مصدق روا داشت پس از استعفای او در تیر 1331 به درخواست کاشانی به اردوگاه ضدقوام پیوست چراکه از سرکوبگری قوام پس از تثبیت قدرت بیشتر می‌ترسید... توسعه بین تمام اقشار مردم به صورت همگونی نبود و به گسترش نابرابری‌ها به‌خصوص در میان شهری‌ها و روستایی‌ها منجر می‌شد... افراد روستایی که در فضای اجتماعی پرشتاب، پرزرق‌وبرق، غربی‌شده و به‌زعم نویسنده «بی‌بندوبار» شهرهای بزرگ از نظر فرهنگی احساس بیگانگی و از نظر اقتصادی احساس فقر و فاقه می‌کردند ...

نگاهی به سیمای جنگ گلهورن | طه‌حسین فراهانی

شاهکار گزارش‌نویسی از خط مقدم، از اسپانیا تا آمریکای مرکزی... گلهورن در این کتاب، مخاطب را مستقیماً به دل میدان‌های جنگ می‌برد. او تنها به بیان استراتژی‌های نظامی یا تصمیم‌گیری‌های سیاسی نمی‌پردازد، بلکه تمرکزش بر انسان‌هاست؛ کسانی که خانه‌های‌شان را از دست داده‌اند، عزیزان خود را دفن کرده‌اند و با آینده‌ای مبهم روبه‌رو هستند. همان‌گونه که خود گفته است: «جنگ چیزی نیست جز انسان‌هایی که نابود می‌شوند و من می‌خواستم از آنها بگویم.» ...

یادداشتی بر مسخ | مهدی شاطر

بیشتر منتقدان تمرکز خود را بر شخصیت پدر گرگور سامسا قرار داده‌اند و او را بازتابی مستقیم از پدر کافکا، دانسته‌اند. اکنون از زاویه مادر کافکا تحلیل می‌کنیم... تصویری تراژیک از تنهایی، انزوا و طرد اجتماعی... یولی کافکا، اگرچه مادری مهربان بود، اما همواره بیشتر به وظایف اجتماعی، کار در مغازه خانوادگی و حفظ ظاهر بورژوایی پایبند بود تا درک عمیق روح ظریف فرزندش... تا زمانی که طبق نقشه آنها رفتار کنم، ارزشمندم؛ اما اگر راه خودم را بروم، طرد می‌شوم... مادری که می‌پرورد، می‌پوشاند، اما نمی‌پاید ...

پیرامون امیرکبیر، قهرمان مبارزه با استعمار | فهیمه نظری

امیرکبیر را به هنگام روی کار آمدن، وارث کشوری فقیر و خزانه‌ای خالی از پول و مبتلا به کسری بودجه معرفی می‌کند... چنان مفت‌خورها و کلاش‌ها را به هیجان آورد و ناراحت کرد که با کمال گستاخی و بی‌شرمی برای برگرداندن وضع سابق به هر دری می‌زدند و به هر وسیله‌ای متوسل می‌شدند... از گسترش علم به عنوان یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های پیشرفت کشورها یاد می‌کند... پیش‌بینی اینکه خیلی‌ها به خاطر روحانی بودنش ممکن است نگارش چنین کتابی را خارج از وظیفه او بدانند، چنین انتقاداتی را ناشی از تفکر استعماری می‌داند ...