جوان ذاتاً ترسویی است که موفق به کسب شجاعت می‌شود و بدین ترتیب، در چشم خود و دیگران اعتبار می‌یابد... درک پدیده جنگ در ذهن نویسنده جوان، که باعث می‌شود این پدیده را یکی از واقعیتهای زندگی بداند و نه در هاله‌ای از اتفاقات قهرمانانه بدان‌گونه که در رؤیاهایش می‌دید، سادگی حکایت، واقعیت هرنکته جزئی، و احساس انسانی نهفته در برخی ملاحظات، شاهکاری از این نوع رمان ساخته است.

نشان سرخ دلیری [The Red Badge of Courage] استیون کرین
نشان سرخ دلیری
[The Red Badge of Courage]. رمانی از استیون کرین (1) (1871-1900)، نویسنده آمریکایی، که در 1895 انتشار یافت. در این کتاب، ‌نویسنده جوان که هنوز خود به طور مستقیم با جنگ آشنایی نداشت، از ماجراهای یک گروه داوطلب حکایت می‌کند که در جنگهای داخلی آمریکا به خدمت گرفته شده‌اند. قهرمان اصلی داستان جوان ذاتاً ترسویی است که موفق به کسب شجاعت می‌شود و بدین ترتیب، در چشم خود و دیگران اعتبار می‌یابد. نشان سرخ دلیری، اگرچه زنده و دقیق نوشته شده است، سبک آن عاری از تکلف نیست. اما توصیف عمداً پیراسته کرین از صحنه نبرد گاهی کار او را به توصیف استاندال (2) در صومعه پارم نزدیک می‌کند. درک پدیده جنگ در ذهن نویسنده جوان، که باعث می‌شود این پدیده را یکی از واقعیتهای زندگی بداند و نه در هاله‌ای از اتفاقات قهرمانانه بدان‌گونه که در رؤیاهایش می‌دید، سادگی حکایت، واقعیت هرنکته جزئی، و احساس انسانی نهفته در برخی ملاحظات، شاهکاری از این نوع رمان ساخته است که، به گفته کنراد (3)، در نوع خود از آثار کلاسیک ادبیات به شمار می‌رود، و حقیقتهای ابتدایی که کرین در این اثر کوچک مردانه چنان عریان بیان داشته است او را به منزله شارعی اصیل به خواننده می‌نمایاند.

صفیه اصفیا (روحی) . فرهنگ آثار. سروش

1.Stephen Crane 2.Stendhal 3.Conrad

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...