کمتر از دو هفته دیگر قرار است نمایشگاه کتاب برگزار شود. این اولین نمایشگاه کتاب در دولت چهاردهم خواهد بود. به‌تازگی فهرست هزینه‌های برگزاری این نمایشگاه در سال‌های 1401 تا 1403 منتشر شده است.

فساد دولت اسماعیلی احمدوند رمضانی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از شرق؛ هزینه‌های نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران در آخرین دوره دولت سیزدهم نسبت به آخرین دوره برگزاری این نمایشگاه در دولت دوازدهم، 13 برابر شده و به بیش از ۲۲۰ میلیارد تومان رسیده است! انتظار می‌رفت‌ هزینه‌های برگزاری هر اتفاقی در این سال‌‌ها چند برابر شود، اما افزایش 13‌برابری یک اتفاق فرهنگی پرسش‌های متعددی را به همراه داشته است.

16 میلیارد برای ناهار!
هنگامی که فهرست هزینه‌ها را بالا و پایین می‌کنیم، به نکته عجیبی بر‌می‌خوریم: هزینه‌های ناهار نمایشگاه سال ۱۴۰۳ تقریبا برابر با تمام هزینه‌های نمایشگاه سی‌و‌دوم است که در سال ۱۳۹۸ پیش از همه‌گیر‌شدن کرونا برگزار شد. بر‌اساس گزارش هزینه‌های برگزاری نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران که در سامانه شفافیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده، فقط هزینه ناهار در سال 1403 به بیش از ۱۶ میلیارد تومان رسیده است؛ در‌حالی‌که هزینه برگزاری کل نمایشگاه سی‌ودوم در سال ۱۳۹۸ به ۱۷ میلیارد تومان نرسیده است.

بر‌اساس گزارش سامانه شفافیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بالاترین هزینه نمایشگاه، یارانه‌ای است که برای هزینه ارسال مرسوله‌های پستی ناشران پرداخت شده است و مبلغی بیش از 26‌میلیارد‌و 500 هزار تومان را شامل می‌شود. پس از آن اجاره مصلا با رقم نزدیک به 13 میلیارد تومان قرار دارد و بعد هم پرداختی به عوامل اجرائی با اندکی کمتر از اجاره مصلی،12‌میلیارد‌و 700 میلیون تومان.

رقم 16 میلیارد برای ناهار در حالی که هزینه پرداختی به عوامل اجرائی نزدیک به 13 میلیارد تومان است، این پرسش را پیش می‌آورد که این تناسب چگونه برقرار می‌شود؟ ممکن است دستمزد برخی دیگر از عوامل در قالب پروژه‌ها پرداخت شود، اما اگر ناهار هر نفر در سال 1403 در رستوران معمولی برای حجم بالا را صد هزار تومان‌ و تعداد روزهای نمایشگاه را 12 روز در نظر بگیریم، روزانه تقریبا 13هزار‌و 500 غذا در نمایشگاه مصرف شده است و اگر فرض کنیم که به‌جای غذای معمولی، غذای گران‌قیمت سرو شده است و هر غذا را 200 هزار تومان در نظر بگیریم، روزانه شش‌هزار‌و 500 نفر در نمایشگاه غذا دریافت کرده‌اند. حالا پرسش اینجاست که مگر تعداد نیروهای اجرائی نمایشگاه چند نفر است؟

در گفت‌وگو با یکی از برگزارکنندگان پیشین نمایشگاه کتاب تهران این موضوع را در میان گذاشتیم. او ضمن اظهار بی‌اطلاعی از شیوه برگزاری نمایشگاه دوره گذشته، گفت‌ معمولا در دوره‌های مختلف کل عوامل اجرائی و میهمانان در یک روز از سه هزار نفر بعید است تجاوز کند.

تورم 50‌درصدی
اگر از سال 1398 سالانه 50 درصد تورم نیز محاسبه کنیم، هزینه‌های برگزاری نمایشگاه نباید به بیش از صد میلیارد می‌رسید.

یکی دیگر از کسانی که با او درباره رشد هزینه نمایشگاه گفت‌وگو کردیم، معتقد بود‌: « طبیعتا بخشی از افزایش هزینه نمایشگاه به افزایش قیمت‌ها برمی‌گردد، اما قطعا افزایش قیمت 13 برابر نبوده است».

این شرایط و قیمت‌ها نگرانی‌هایی را به وجود آورده است که این افزایش بی‌رویه هزینه‌های نمایشگاه بین‌المللی کتاب در سه دوره‌ گذشته، امسال هم تکرار شود، در‌حالی‌که به نظر می‌رسد این افزایش قیمت پایه نامناسبی در این وضعیت اقتصادی است‌‌، یا اینکه به میزان بسیار اندکی از آن کاسته‌ و به‌عنوان صرفه‌جویی اعلام شود.

امیدواریم امسال برگزارکنندگان نمایشگاه هزینه‌های برگزاری را واقعی کنند و اگر قرار است افزایشی در هزینه‌ها داشته باشد، در یارانه‌های خرید کتاب و در دسترسی مردم به کتاب باشد.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...