«خط‌کش‌ها و شقایق‌ها»، نوشته‌های پراکنده محمد صالح‌علاء است که در 296 صفحه، با شمارگان هزار جلد و قیمت 30 هزار تومان توسط نشر یادشده منتشر شده است. 

به گزارش ایسنا بخشی از کتاب که در پشت جلد آن آمده است: 

خرمافروش می‌رفت و فریاد می‌زد: «آآآی... خرمالو دارم.» از او پرسیدند: «تو که خرما می‌فروشی، چرا داد می‌زنی آی خرمالو دارم؟» خرمالوفروش دوره‌گرد گفت: «او، آن‌که مشتری من است خود می‌داند ما چه می‌فروشیم.» واقعا هم که چه خوب است آدمی پیش پیش بداند کی، کجا، چه می‌فروشد که مکان خود مقدمه نقد پدیده است. ان وقت‌ها اغلب مردم را از نشانی محل زندگی یا کارشان می‌شناختند. دست‌کم در سال‌های جوانی ما مهم بود که آدمی اهل کجا باشد. مثلا در سال‌های نوجوانی ما خوب بود که آدمی بچه‌ تهران باشد. آن‌وقت‌ها بچه‌ تهران بودن یک امتیاز مضاعف به حساب می‌آمد. نه تنها تهرانی بودن که حتی مهم بود آدمی بچه‌ کدام محله‌ تهران باشد، بچه‌ آجودانیه، الهیه، زعفرانیه باشد. اما یک‌باره ارزش‌ها دیگرگون شد. ناگهان خوب شد که آدمی بچه‌ پایین‌شهر باشد. پس بخت امثال من باز شد. ما که بچه‌ دولاب بودیم دیگر راه می‌رفتیم و پز می‌دادیم که ما بچه‌ دروازه دولابیم.