جایزه ادبی هوگو 2010 برندگان خود را در بخش کتابهای تخیلی و ترسناک معرفی کرد.

به گزارش مهر به نقل از گاردین، در بخش رمان دو نویسنده با نامهای چاینا میه‌ویل و پائولو باسیگلوپی مشترکاً موفق به دریافت این جایزه شده‌اند.

این برای سومین بار در طول 57 سال برگزاری جایزه هوگو است که دو نویسنده همزمان به‌عنوان برنده در یک بخش معرفی می‌شوند؛ پیش از این در سالهای 1966 فرانک هربرت و راجر زلازنی و همچنین در سال 1993 ورنر وینگ و کانی‌ویلیس به طور مشترک این جایزه را از آن خود کرده بودند.

چارلز استروس در بخش رمان کوتاه، پیتر واتس در بخش بهترین داستان  بلند و ویلیام مک‌اینتوش در بخش بهترین داستان کوتاه از دیگر برندگان جایزه هوگو هستند.

از نویسندگان مطرحی که تاکنون این جایزه را دریافت کرده‌اند می‌توان به آرتور سی‌کلارک، آیزاک آسیموف و اورسولا کی‌لی گاین اشاره کرد.

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...