کتاب «روسو» [Starting with Rousseau] نوشته جیمز دلینی [James Delaney]  با ترجمه مسعود آذرفام توسط نشر مرکز منتشر و راهی بازار نشر شد.

روسو» [Starting with Rousseau]  جیمز دلینی [James Delaney]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب نوشته جیمز دلینی استاد فلسفه دانشگاه نیاگارا است که در آن، به‌طور اجمالی به آثار و جنبه‌های مختلف فلسفه ژان ژاک روسو فیلسوف فرانسوی عصر روشنگری پرداخته است. مترجم کتاب، آن را یکی از بهترین‌شرح‌های مقدماتی فلسفه روسو می‌داند و می‌گوید شاید یکی از مزایای مهم آن، ارجاع مکرر به متن خود فیلسوف باشد که می‌توانند خواننده را فراتر از شروح به مطالعه متون اصلی دعوت کند.

ژان ژاک‌ روسو متولد سال ۱۷۱۲ در ژنو، یکی از مهم‌ترین و تاثیرگذارترین اندیشمندان عصر روشنگری و تاریخ فلسفه غرب است. فلسفه سیاسی این‌فیلسوف، تاثیر زیادی روی انقلاب فرانسه، نظریه سوسیالیستی و ظهور ناسیونالیسم گذاشت. جیمز دلینی می‌گوید روسو برای او فیلسوفی بوده که همیشه احساس پیوندی ژرف با او داشته و بخش اعظمی از این‌که تصمیم گرفته وارد رشته فلسفه به‌عنوان یک‌پیشه شود، مطالعه کتاب «گفتاری درباره منشا نابرابری» این‌فیلسوف بوده است.

کتاب پیش‌رو، ۶ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «مقدمه‌ای بر روسو در دوره روشنگری»، «پیشرفت و جامعه مدرن»، «‌وضع طبیعی و تاریخ بشر»، «فلسفه تعلیم و تربیت»، «فلسفه سیاسی» و «آثار شرح‌حال‌نامه‌ای روسو». پس از این‌فصول هم «کتابنامه» آمده که در آن، بخش‌های «منابع آثار روسو در کتاب حاضر»، «سایر آثار روسو»، «آثار فرعی درباره روسو» و «کتاب‌شناسی فارسی» درج شده‌اند.

مخاطب این‌کتاب، در فصل اول با ۳ بخش «دوره روشنگری»، «زندگی و آثار روسو» و «ساختار کتاب حاضر» روبرو می‌شود. فصل دوم نیز دربرگیرنده این‌بخش‌هاست: «مقدمه»، «گفتاری درباره علوم و هنرها»، «نامه به دالامبر»، «ژولی یا اِلوئیز جدید»، «نتیجه‌گیری» و «یادداشت‌ها». در سومین‌فصل کتاب «روسو» هم این بخش‌ها درج‌ شده‌اند: «مقدمه»، «گفتاری درباره منشا نابرابری: تقدیم‌نامه روسو به ژنو و پیش‌گفتار».

«مقدمه»، «امیل»،‌ «امیل و سوفی»، «نتیجه‌گیری» و «یادداشت‌ها» تشکیل‌دهنده فصل چهارم کتاب هستند و پس از آن‌ها نیز در فصل پنجم، مخاطب با این‌بخش‌ها روبرو می‌شود: «مقدمه»، «گفتاری درباره اقتصاد سیاسی»، «قرارداد اجتماعی»، «نتیجه‌گیری» و «یادداشت‌ها». ششمین و آخرین‌فصل کتاب هم این‌بخش‌ها را شامل می‌شود: «مقدمه»، «اعتراف»، «محاورات: روسو، قاضی ژان_ژاک»، «خیال‌پردازی‌های رهرو گوشه‌نشین»، «نتیجه‌گیری» و «یادداشت‌ها».

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

این برداشت از شهروندی، یعنی نگریستن به خویشتن به‌عنوان جزئی از اجتماع و تمایل به قربانی‌ساختن منافع فردیِ خود در جهت خیر اجتماع، برداشتی است که روسو آن را در ژنو (تقدیم‌نامه گفتار دوم را به یاد آورید) و نمونه‌هایی تاریخی مانند اسپارتی‌ها می‌بیند، کسانی که البته در سایر آثارش، که قابل‌توجه‌ترین‌شان گفتار نخست است، زبان به ستایش از آنها می‌گشاید. همین ایده بنیان تصور او از رژیم سیاسی ایده آل در گفتاری درباره اقتصاد سیاسی و قرارداد اجتماعی را شکل خواهد داد که در فصل بعد به بحث آن خواهیم پرداخت.

مابقی کتاب نخست بر تعلیم و تربیت در اولین مرحله زندگی کودک، یعنی نوزادی، تمرکز می‌کند. ممکن است از نظر ما غریب بنماید که روسو در رساله‌ای درباره تعلیم و تربیت بحثی مفصل درباره مراقبت از نوزاد گنجانده است، اما باید به یاد داشته باشیم که تعلیم و تربیت صرفا تحصیل نیست، بلکه بسیار گسترده‌تر از آن است. او بحث خویش را با حمله به رویه معمولی آغاز می‌کند که در زمان تولد نوزاد در خانواده‌های متمول انجام می‌شد. در آن‌زمان برای مراقبت و شیردادن نوزاد دایه‌هایی استخدام می‌کردند. نوزادان را محکم در قنداق می‌پیچیدند زیرا گمان بر این بود که این عمل آنها را از آسیب‌رساندن به خودشان بازمی‌دارد؛ با این‌حال، بسیاری از جمله روسو گمان می‌کردند این‌کار در واقع به این‌خاطر انجام می شود که دایه‌ها بتوانند ساده‌تر نوزاد را نادیده بگیرند و او را برای مدتی طولانی تنها بگذارند. در هر حال روسو مصرانه استدلال می‌کند که مادران باید تا اندازه‌ای کودکان‌شان را خودشان شیر بدهند، زیرا این‌عمل مجال می‌دهد که پیوند عاطفی مهمی میان مادر و کودک شکل بگیرد. در رابطه با این‌نکته روسو کاملا مترقی به نظر می‌رسد، زیرا در حال حاضر بر سر چنین ادعایی مناقشه چندانی وجود ندارد. وانگهی نوزادان را نباید محکم قنداق کرد و این نکته‌ای است که روسو چندین‌بار در کتاب نخست به آن بازگشته و تاکید می‌کند. این‌نمونه مشخصی است از این که چگونه روسو از طبیعت به‌عنوان راهنمایی برای تعلیم و تربیت صحیح و شایسته بهره می‌گیرد. او استدلال می‌کند که در طبیعت اندام‌های نوزادان برای حرکت و عمل آزادند و نتیجه آن خردسالانی نیرومندتر و خوش‌بنیه‌تر است.

این‌کتاب با ۲۱۶ صفحه، شمارگان هزار و ۲۰۰ نسخه و قیمت ۴۹ هزار و ۵۰۰ تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...