«سونات فلوت شماره ۱» اثر فرید عمران، به همراه سی‌دی اجرای این قطعات توسط انتشارات ماهور در دسترس علاقه‌مندان به موسیقی قرار گرفت.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، موسسه فرهنگی - هنری ماهور کتاب «سونات فلوت شماره ۱» اثر فرید عمران را با شمارگان هزار نسخه، ۶۴ صفحه و بهای ۶۰ هزار تومان به همراه یک لوح فشرده از اجرای قطعات منتشر کرد. کتاب شامل دو قطعه «رمانس (عاشقانه)» و «روندو اشرافی» است. عمران کتاب و قطعات را به بهار یمینی شریف تقدیم کرده است.

فرید عمران، موسیقیدان، آهنگساز و مدرس موسیقی است که به سال ۱۳۲۴ در آبادان متولد شد. او موسیقی را با فراگیری ویلن و پیانو آغاز کرد و در ادامه تحصیل را در کنسرواتوار تهران ادامه داد. از استادان شاخص او در ایران می‌توان به مرتضی حنانه و یوسف یوسف زاده اشاره کرد. او همزمان نزد پیانیست و آهنگساز روس لئونید ساموس به فراگیری آهنگسازی و نوازندگی پیانو پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل به لندن رفت و در آکادمی موسیقی لندن تحصیلات خود در رشته آهنگسازی را تا درجه استادی به اتمام رساند.

موسیقیدانان برجسته‌ای چون جان مک کیب در رشته آهنگسازی و لارنس لئونارد در رهبری ارکستر از اساتید او بوده‌اند. او پس از آن بیش از ۴۰ سال در ایران و انگلستان به تدریس موسیقی اشتغال داشته است. عمران پس از بازگشت به ایران ارکستر آکادمیا را پایه گذاری کرد. عمران ۱۳۸۴ هنرکده‌ی عالی موسیقی و روان‌شناسی به‌نام «آکادمیا» را بنیان نهاد. سال‌های ۸۵ و ۸۶ به‌عنوان رهبر و آهنگساز کُر و ارکستر «آکادمیا» در جشنواره‌ی موسیقی فجر شرکت کرد و به دریافت چنگ زرین نایل آمد.

موسیقی فرید عمران ترکیبی هنرمندانه از هارمونی و فضای مدرن و نغمه‌ها ملودی‌های شرقی است؛ که تأثیر گرفته از زندگی آهنگساز در میان اقوام و مطالعهٔ دقیق هنر غرب است. همچنین او علاوه بر موسیقی، فعالیتی جدی در حوزه‌های روانشناسی و تعمق در مکاتب فلسفی و عرفانی شرق داشته که تأثیری انسان گرایانه در آثار او گذاشته. نگاه فرید عمران باعث تلاش او در ایجاد موسیقی‌ای قابل فهم برای عموم و قابل مطالعه برای اهل فن شده‌است، به طوری که کمتر کسی از شنیدن آثارش دچار سردرگمی و احساس کمبود نسبت به شناخت موسیقی می‌شود.

از دیگر کتاب‌های منتشر شده فرید عمران می‌توان به این موارد اشاره کرد: «آموزش پیانو» در سه مجلد، «۲۴ دقیقه با کودکان و نوجوانان»، «سه فانتزی روسی»، «سوئیت نغمه‌های ایرانی» و «پنج والس برای پیانو»

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...