مترجم کتاب «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» گفت: این نوشتار، پرده از بسیاری ناگفته‌های زندگی شخصی و انقلابی رهبر انقلاب کوبا کنار زده است.

علی‌اکبر عبدالرشیدی در گفت‌وگو با ایبنا، تصریح کرد: کتاب «خاطرات شخصی فیدل کاسترو» تنها شرح حالی‌ است که شخص «کاسترو» درباره خودش، فرآیند انقلاب کوبا و مسایل مربوط به آن در جهان نگاشته شده است.

وی با اشاره به این که نویسنده در این نوشتار علاوه بر شرح دوران کودکی و نوجوانی خود در مزرعه پدری، حکایت آغاز فعالیت‌های سیاسی و مسلحانه‌اش را نیز بیان کرده است، یادآور شد: این فعالیت‌های مسلحانه بر ضد رژیم باتیست‌ها(دیکتاتور کوبا) آغاز و در این کتاب شرح داده شده است.

عبدالرشیدی زیباترین قسمت‌های کتاب را مربوط به رویدادهای مخفی و اعلام نشده‌ای دانست که پیش از ژانویه 1959 رخ دادند. وی اظهار داشت: ‌این اتفاقات منجر به بازشدن راه رسیدن «فیدل کاسترو» به قدرت شد. همچنین بخش دیگری نیز در ارتباط با زندگی «ارنستو چه گوآرا» انقلابی آرژانتینی ا‌ست. وی یکی از سه مرد بزرگ و تعیین کننده در انقلاب کوبا معرفی شده است.

نویسنده کتاب «گفتنی‌ها» با اشاره به این که کاسترو در این کتاب شرح ناگفته‌های «چه‌گوآرا» درباره اسرار دستگیری و قتل وی در بولیوی را بیان کرده است، توضیح داد:‌ علت محبوبیت چه‌گوآرا در جهان، همچنین مباحثی درباره بحران موشکی- اتمی 1962 در کوبا و قرار گرفتن جهان در آستان جنگ جهانی سوم، در این اثر توضیح داده شده است.

عبدالرشیدی یادآور شد: «‌کاسترو» در بخشی از کتابش شرحی از چگونگی اسارتش در بازی‌های نابخردانه نیکیتا خورشچوف‌، نخست وزیر سابق روسیه، را بیان کرده و این که به چه دلیل در این بحران ایفای نقش کرده است. از بخش‌های خواندنی دیگر کتاب، تحلیل کاسترو درباره مرگ «جان اف کندی»، رییس جمهور ایالات متحده آمریکاست که از سوی بسیاری از مقامات امنیتی و سیاسی آمریکا به رهبر کوبا نسبت داده شد.

نویسنده کتاب «پوتین در عصر مواجهه محدود» با تاکید بر این که «کاسترو» در این کتاب پرده از ارتباطات پنهان با کندی، معرفی رابطان خود با کاخ سفید و همکاری‌های ناگفته‌اش با سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) برداشته است، اظهار داشت:‌ نویسنده ضمن تایید نقش پررنگ و فعال کوبایی‌های تبعیدی در آمریکا و مافیا در کاخ سفید، این موضوع را به‌طور مستقیم به مسوولان نامشخصی در نظام سیاسی، امنیتی آمریکا نسبت داده، خودش را از این اتهامات مبرا می‌داند. وی در این نوشتار علت گرایشات سوسیالیسی خود را تشریح و در عین حال به ناکامی کومونیسم و دلیل شکست آن در انقلاب کوبا تاکید می‌کند.

وی با اشاره به این که کتاب «خاطرات شخصی کاسترو» پر از نام افرادی است که هر یک به نوعی در زندگی او و فرآیند انقلاب کوبا ایفای نقش کرده‌اند، تصریح کرد:‌ این افراد یا از لحاظ شخصیتی و رفتاری بر او تاثیر گذاشته‌اند یا او را در به قدرت رساندن همراهی کرده‌اند و در نهایت در مسیر پاگرفتن انقلاب کوبا تاثیر گذار بوده‌اند.

نویسنده کتاب «تاریخ جنبش عدم تعهد در ایران» تشریح کرد: ‌خواندن کتاب «خاطرات شخصی کاسترو» همه تصاویر ذهنی خواننده درباره یکی از مطرح‌ترین شخصیت‌های انقلابی نیمه دوم قرن بیستم را به هم می‌ریزد و تصویری کاملا جدید از او به عنوان یک روشنفکر ،‌مدیر و فرمانده ارایه می‌دهد و در عین حال، میزان خشونت و بی‌رحمی انقلاب کوبا و کشتار، حبس و تبعید مخالفان کاسترو را در فاصله سال‌های 1959 تا کناره‌گیری وی از قدرت تشریح می‌دهد.

عبدالرشیدی با اشاره به این که این نوشتار 11 دی ماه سال گذشته در آمریکا منتشر و تنها طی سه ماه به فارسی ترجمه شده است، اظهار داشت: ‌متن اصلی این نوشتار به زبان اسپانیولی نوشته شده و یکی از انقلابیون سابق و یاران قدیمی که در تبیعدی به سر می‌برد، آن را ویرایش کرده و از سوی یک مترجم آمریکایی به زبان انگلیسی ترجمه شده است. ترجمه این کتاب در 600 صفحه از سوی انتشارات روزنامه اطلاعات منتشر خواهد شد.

وی با اشاره به این که جامع‌ترین تصویر از شخصیت کاسترو و انقلاب کوبا در این نوشتار تدوین شده است، بیان داشت:‌ قلم این نوشتار بسیاری پیچیده و نمادین است؛ به گونه‌ای که نویسنده تنها به صورت مجمل و با اشارات تاریخ 80 ساله را در 600 صفحه گنجانده است. کاسترو اصرار دارد که نوشته‌اش را در قالبی روشنفکرانه ارایه دهد و به گفته خودش، پس از مطالعه بهترین شرح‌های تاریخ، از این نوع نگارش استفاده کرده است.

وی ادامه داد: در فرآیند نگارش کتاب، تقدم و تاخر زمانی برای رویدادها رعایت نشده است و نویسنده در میانه ذکر یک خاطره، به مساله دیگری می‌پردازد.

عبدالرشیدی مخاطبان این نوشتار را دانشجویان علوم سیاسی، تاریخ و دیپلماسی دانست و افزود: کاسترو معتقد است در این کتاب هیچ نکته‌ای را ناگفته نگذاشته و منصفانه و نزدیک به حقیقت درباره خودش و دیگران صحبت کرده است. در هنگام مطالعه کتاب خواننده درمی‌یابد که این وعده در اکثر موارد محقق شده است.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...