کتاب «زندگی و آثار خوشنویسان قزوین» (از قرن چهارم تا دوره پهلوی) نوشته مهدی نورمحمدی و با مقدمه علی‌اکبر صالحی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی ایران منتشر شد.

به گزارش مهر، شهر تاریخی و فرهنگی قزوین، یکی از شهرهای پیشتاز در زمینه خوشنویسی است. این شهر از دیرباز در کنار شهرهایی چون هرات، بخارا، مشهد، تبریز، شیراز و اصفهان، از مراکز اصلی تجمع هنرمندان و خوشنویسان مطرح کشور بوده و خود نیز خوشنویسان نام ‏آوری را پرورش داده است. خوشنویسی شاخص‏‌ترین و فراگیرترین هنر سنتی در قزوین به شمار می‌رود، به طوری که می‏‌توان گفت پرداختن به این هنر در این شهر، دارای سابقه موروثی و خانوادگی است.

در یک جمع بندی می‌‏توان گفت شهر قزوین به دلیل عواملی چون: کانون علم بودن، داشتن رجال و مشاهیر متعدد، نیم قرن و اندی پایتختی، آثار تاریخی فراوان و استعداد ذاتی مردمانش، از شهرهای پیشتاز و با سابقه در هنر خوشنویسی بوده و چهره‌‏های سرشناسی را در این عرصه معرفی کرده است که برخی از آن‏ها همچون مالک دیلمی، میر عماد، عبدالرشید دیلمی، درویش عبدالمجید طالقانی، زین‌‏العابدین معجزنگار، ملک محمد و عمادالکتاب، بنا بر گواهی اهل فن، از سرآمدان این هنر محسوب می‌‏شوند.

کتاب حاضر که به زندگی و آثار خوشنویسان قزوین از قرن چهارم هجری تا دوران پهلوی می‌‏پردازد، نخستین اثر مستقلی است که در این خصوص به چاپ رسیده است.

در این اثر که نگارش و تهیۀ تصاویر خطوط و کتیبه‌های آن ۱۰ سال طول کشیده، کامل ترین شرح حال خوشنویسان قزوین ارائه شده و برای برای برخی از خوشنویسان همچون ملک محمد، مجدالکتاب شالی، شیخ علی سکاک، شیخ رضا عاملی و محمدعلی خیارجی برای اولین بار زندگی نامه تدوین شده، در حالی که تا پیش از این، در منابع قزوین شناسی و منابع کشوری، برای این شخصیت‏‌ها، زندگی نامه‌‏ای نوشته نشده و یا نامی از آنان به میان نیامده است.

علاوه بر این، برخی از خوشنویسان همچون محمدرضا قزوینی (نسخ نویس دوره فتحعلیشاه و محمد شاه قاجار)، محمدصادق (نستعلیق نویس عصر ناصری) و محمدطاهر (از پیروان شیوه ملک محمد) که از حلقه‌‏های مفقوده خوشنویسی قزوین به شمار می‏‌روند، برای اولین بار در این کتاب معرفی شده‏‌اند.

چاپ نمونه خطوط منتشر نشده از خوشنویسان قزوین و تصاویر کتیبه‌های آثار تاریخی قزوین از ویژگی‌های این کتاب محسوب می‌شود.

از بعضی از خوشنویسان مانند محمدمهدی بن محمدزکی، حاج علی بابا، میرزا کاظم قزوینی، شیخ محمدعلی قزوینی، کلبعلی، حسین، محمدصادق و ... به جز این کتیبه‏‌ها اثر دیگری دیده نشده است و اگر این کتیبه‏‌ها نبود، نام و نشانی از آن خوشنویسان باقی نمی‏‌ماند.

کتاب «زندگی و آثار خوشنویسان قزوین» (از قرن چهارم تا دورۀ پهلوی) در شمارگان ۱۱۰۰ نسخه و ۲۲۰ صفحه به قطع رحلی با کاغذ گلاسه و رنگی با حمایت سازمان انرژی اتمی ایران به چاپ رسیده است.

مهدی نورمحمدی مورخ، پژوهشگر و سندشناس است. از میان کتاب‌های منتشر شده او می‌توان به این موارد اشاره کرد: «ترور در بهارستان: پژوهشی نو درباره اندیشه، زندگی و ترور واعظ قزوینی و روزنامه نصیحت به انضمام اشعار او»، «اخبار مشاهیر ادب معاصر در مطبوعات، از دورۀ قاجار تا عصر حاضر»، «سرآغاز عکاسی در قزوین»، «خاطرات عارف قزوینی: به همراه اشعار چاپ نشده»، «تاریخچه میرزا کوچک‌خان: روایتی نو و متفاوت از قیام جنگل»، «مرقع دلگشا: زندگی و آثار ملک محمد قزوینی شیخ علی سکاک و محمدعلی خیارجی از پیشگامان خط تزئینی، خط گزار و نقاشی خط»، «قزوین در انقلاب مشروطیت»، «من و آزادی: خاطرات میرزا حسین خیاط (فرنیا) از دوستان عارف قزوینی و میرزا کوچک خان جنگلی»، «دیوان عارف قزوینی به انضمام شرح زندگی عارف به قلم خودش و اشعار منتشر نشده»، «قره العین: زندگی، عقیده و مرگ»، «اخبار و اسناد کلنل علینقی وزیری: در مطبوعات عصر قاجار و پهلوی و آرشیو اسناد ملی»، «مشاهیر قزوین»، «شیخیه و بابیه در ایران»، «تئاتر و سینما در قزوین»، «باقرخان سعدالسلطنه حاکم قزوین در عصر ناصری» «عماد ملک خط: زندگی و آثار میرعماد سیفی حسنی قزوینی» و…

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...