جیمز شاپیرو [James Shapiro] با کتابی که درباره زندگی شکسپیر نوشته به عنوان برنده برندگان جوایز بیلی جیفورد [The Baillie Gifford Prize] انتخاب شد.

جیمز شاپیرو [James Shapiro] : یک سال از زندگی ویلیام شکسپیر» [1599: A Year in the Life of William Shakespeare]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «۱۵۹۹: یک سال از زندگی ویلیام شکسپیر» [1599: A Year in the Life of William Shakespeare] نوشته جیمز شاپیرو عنوان برنده همه برندگان دوره‌های قبل جایزه بیلی جیفورد را به دست آورد. به این ترتیب هیات داوران جایزه بیلی جیفورد که بهترین کتاب غیرداستانی بریتانیا را هر سال انتخاب می‌کنند این کتاب را به عنوان بهترین کتاب در همه سال‌های اهدای این جایزه برگزیدند.

امسال به مناسبت بیست و پنجمین سال اهدای این جایزه تصمیم گرفته شد برترین کتاب از میان برندگان ۲۴ سال گذشته، جایزه ۲۵هزار پوندی ویژه را دریافت کند. این برنده از میان ۶ کتاب که به فهرست کوتاه برندگان راه یافته بودند برگزیده شد.

در سال ۱۵۹۹، شکسپیر نوشتن «هنری پنجم» را به پایان رساند، «ژولیوس سزار» و «آنطور که شما دوست دارید» را هم به سرعت نوشت و اولین پیش نویس بزرگترین نمایشنامه خود، «هملت» را خلق کرد.

شاپیرو در کتاب برنده‌ سال ۲۰۰۶ با عنوان «۱۵۹۹: یک سال از زندگی ویلیام شکسپیر» نشان می‌دهد که چگونه این نویسنده از نوشتن داستان دو عاشق به خلق اثری چون «هملت» می‌رسد. شاپیرو یک سوال را مهم‌ترین سوال می‌داند: چگونه شکسپیر به شکسپیر به عنوان یکی از بزرگترین نویسندگانی که تا به حال زندگی کرده است، بدل شد؟

جیمز شاپیرو استاد زبان انگلیسی در دانشگاه کلمبیا است و در آنجا واحد شکسپیرشناسی را تدریس می‌کند. کتاب‌های قبلی او نیز با تحسین بین‌المللی روبه‌رو شده‌اند ؛ از جمله «۱۶۰۶: سال لیر» که برنده جایزه جیمز تیت بلک شد، «۱۵۹۹: یک سال از زندگی ویلیام شکسپیر» که برنده جایزه ساموئل جانسون (نام قبلی جایزه بیلی جیفورد) شد و «شکسپیر در آمریکای تقسیم شده» که به عنوان یکی از ۱۰ کتاب برتر سال توسط نیویورک تایمز انتخاب شد.

شاپیرو همچنین نویسنده «وصیت نامه رقابتی: چه کسی شکسپیر را نوشت؟»، «اوبرامرگاو: داستان دردسرساز مشهورترین نمایشنامه پرشور جهان»، «شکسپیر و یهودیان» و «نمایشنامه نویسان رقیب: مارلو، شکسپیر، جانسون» بوده است. نقدهای وی نیز در نیویورک تایمز ودیگر نشریات ادبی منتشر می‌شوند. او در هیات مدیره شرکت رویال شکسپیر خدمت کرده و به عنوان مشاوره تولیدات تئاتر عمومی در نیویورک کار می‌کند. شاپیرو با سریال «شاه و نمایشنامه‌نویس» برای بی‌بی‌سی هم همکاری کرد و اکنون از داوران جایزه بوکر است.

جیسون کاولی، رئیس داوران این دوره جایزه بیلی جیفورد از «۱۵۹۹» به عنوان کتابی قابل توجه و قانع کننده یاد کرد که تاریخچه ۴ شاهکار و بسیاری آثار دیگر شکسپیر را مدون کرده و با تلفیقی مبتکرانه از تاریخ، سیاست و نقد ادبی اطلاعاتی ارایه کرده که در کمتر جایی می‌توان یافت. وی گفته است: شاپیرو شکسپیر را به صحنه دنیای خودش باز می‌گرداند و با این کار درک ما را؛ نه تنها از آثار بزرگ، بلکه از فضای اجتماعی زمان خودمان نیز دگرگون می کند.

کتاب شاپیرو در رقابت با ۵ کتاب دیگر به عنوان برترین کتاب ربع قرن اخیر انتخاب شد که عبارت بودند از:

کریگ براون، برنده سال ۲۰۲۰ برای کتاب «یک، دو، سه، چهار: بیتلز در طول زمان»
وید دیویس، برنده سال ۲۰۱۲ برای کتاب «به سوی سکوت: جنگ بزرگ، مالوری و فتح اورست»
باربارا دمیک، برنده سال ۲۰۱۰ برای کتاب «چیزی برای حسادت نیست: زندگی واقعی در کره شمالی»
پاتریک رادن کیف، برنده سال ۲۰۲۱ برای کتاب «امپراتوری درد»
مارگارت مک میلان، برنده سال ۲۰۰۲ برای کتاب «پاریس ۱۹۱۹»

این جایزه که برای تجلیل از بهترین کتاب غیرداستانی بریتانیا اهدا می‌شود هر سال به برنده خود ۵۰ هزار پوند جایزه می‌دهد. این جایزه از سال ۱۹۹۹ شروع به کار کرده و تا مدت‌ها با عنوان ساموئل جانسون اهدا می‌شد. هر کتاب غیرداستانی که به زبان انگلیسی نوشته شده و در بریتانیا منتشر شده باشد می‌تواند در این رقابت شرکت کند. از سال ۲۰۱۵ با انتخاب بیلی جیفورد به عنوان اسپانسر، این جایزه با نام جدید اهدا می‌شود.

................ هر روز با کتاب ................

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...