شماره‌ بیست و چهارم مجله‌ی «وزن دنیا» با مروری بر تحولات و دستاوردهای شعر اعتراضی ـ انتقادی زنان در دو دهه‌ اخیر و تحلیلی بر جهان شعری شاعران متولد دهه‌ هشتاد منتشر شد.

شماره‌ بیست و چهارم مجله‌ی «وزن دنیا»

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، سرمقاله‌ این شماره به قلم پوریا سوری، با عنوان «رمزی به شعر»، آغاز کننده مطالب این مجله است.

سپس در بخش «یاد» این شماره یادداشت‌هایی در وداع با یدالله رویایی با عنوان «دربی رویایی» نوشته سپیده جدیری، مفتون امینی با تیتر «از صاحب‌خانه‌های شعر امروز» نوشته علیرضا بهرامی، محمد شعبانی با عنوان «شاعر، مرگ خویش می‌داند» نوشته رادقنبری و جلال خسروی با تیتر «موجیم که آسودگی ما عدم ماست» نوشته یداله شهرجو را می‌خوانیم.

در این شماره‌ از شاعران استان‌های تهران، کرمان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و شاعران آن‌سوی مرزها هم می‌توانیم شعر بخوانیم.

در بخش «تعریف و تبصره» شماره‌ ۲۴، در پرونده‌ای مفصل به مرور تحولات و دستاوردهای شعر اعتراضی ـ انتقادیِ زنان ایران در دو دهه‌ی اخیر پرداخته‌ شده است. میترا فردوسی در گفت‌وگویی با محمدحسین دلال رحمانی، مفهوم شعر اعتراضی و فرم‌ها و مضامین آن در شعر فارسی را مورد بررسی قرار داده‌ است.

در میزگردی با عنوان «مواجهه‌ی نزدیک با ماهیت شعر اعتراضی زنان ایران» رویا تفتی، فرزانه قوامی، سولماز نراقی و نگین فرهود، از تجربیات، دشواری‌ها و مسیر سرودن اشعاری با مایه‌های انتقادی ـ اعتراضی گفته‌اند.

در بخش نظرسنجی این پرونده، از شرکت کنندگان پرس‌وجویی در «ردیابی نماینده‌های شعر اعتراضی ـ انتقادیِ زنان شاعر ایرانی در دو دهه‌ی اخیر» شده و فهرست نام‌های پرتکرار و اثری از آنها نیز در ادامه آورده شده است.

سپیده جدیری در بخشی با عنوان «زنان ایران و شاعران جهان» با سه شاعر آوانگارد امریکایی به گفت‌وگو نشسته است. دیگر نویسندگان پرونده «یک انقلاب زنانه» گلاله هنری، حمید ناصحی، فرشته ساری، هادی حسینی‌نژاد، سهند آدم‌عارف، نگار حسینخانی، آناهیتا رضایی، عاطفه اسدی و بهنود بهادی هستند.

در بخش «تولدی دیگر» در پرونده‌ای با عنوان «نسل ضد» تحلیلی بر جهانِ شعری شاعران متولد دهه‌ هشتاد انجام شده است. آنوشا نیک‌سرشت در گفت‌وگویی با کامیار عابدی، روجا چمنکار، صابر محمدی و با همراهی دو تن از شعرای دهه‌ی هشتاد، به بررسی گرایش‌های گفتمانی در شعر شاعران این دهه پرداخته‌ است.

دیگر نویسندگان این پرونده حسن فرامزی، نیما جم و فاطمه شمس هستند. در بخش «در دوردست» قسمت دوم و پایانی، جهان شعری سوررئالیست‌ها را از نظر گذرانده است. در این پرونده نویسندگان و مترجمانی چون سعدی گل‌بیانی، مهسا سهرابی، سارا خلیلی‌جهرمی و علی ثباتی حضور دارند.

شماره‌ بیست و چهارم «وزن دنیا»، در ۲۶۴ صفحه و به قیمت ۱۰۰ هزار تومان در دسترس مخاطبان شعر است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...