کتاب «روایت و روایتگری: کنکاش در داستان‌گویی سینمایی» [Narrative and Narration: Analyzing Cinematic Storytelling] نوشته وارن باکلند [Warren Buckland] با ترجمه محمد شهبا از سوی انتشارات هرمس منتشر شد.

خلاصه کتاب روایت و روایتگری: کنکاش در داستان‌گویی سینمایی» [Narrative and Narration: Analyzing Cinematic Storytelling]  وارن باکلند [Warren Buckland]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، این کتاب پس از یادداشت مترجم و پیش‌درآمد در دو بخش تنظیم شده است. بخش اول به مقدمات می‌پردازد و در چهار فصل به ظهور روایت، روایتگری، عامل‌های روایت در سینمای آغازین، ساختار روایت در هالیوود کلاسیک و هالیوود امروز، روایتگری و اظهار و بازتاب‌پذیری می‌پردازد. در بخش دوم با نام انواع داستان‌گویی به فمینیسم، روایت، و مؤلف‌بودن، روایتگری در سینمای هنری، روایتگری اعتمادناپذیر و فیلم‌های پازلی و منطق بازی‌های ویدئویی پرداخته شده است. پایان‌بخش کتاب به منابع و پس‌درآمد، نمایه اشخاص و فیلم‌ها اشاره کرده است.

همه نظریه‌های داستان‌گویی از سطح ظاهری فیلم فراتر می‌روند و آن دسته از عناصر و ساختارهای زیربنایی را مشخص می‌سازند که به فیلم معنا می‌بخشند. درست است که برخی از عناصر داستان‌گویی فیلم را در قالب زیبایی‌شناختی لذت‌بخشی شکل می‌دهند و حس یکپارچگی و توازن و انسجام را رقم می‌زنند ولی بقیه عناصر از طریق نگرش‌های ایدئولوژیک اجحاف‌آمیزی همچون پدرسالاری، نژادپرستی و نابرابری فیلم را سازمان می‌دهند. اتکای صرف به سطح ظاهری نه به فهم درست ایدئولوژی منجر می‌شود و نه فیلمنامه‌نویسان و داستان‌گویان را وامی‌دارد تا آن ایدئولوژی را به چالش طلب کنند و نگرشی بدیل عرضه کنند. به همین دلیل یکی از جنبه‌های بنیادین شناخت فیلمسازی، آگاهی به نظریه‌هایی است که عناصر زیربنایی داستان گویی را مشخص می‌سازند و نگرش‌های ایدئولوژیک آنها را برملا می‌کنند.

بحث از روایت و جنبه‌های گوناگون آن در چند دهه گذشته رو به افزونی رفته و آثار فراوانی در این‌باره نوشته شده است. یکی از حیطه‌های نظری جذاب، روایت‌شناسی فیلم است که این کتاب نیز در همین دسته می‌گنجد. روایت‌شناسی مطالعه ساختار و کارکرد روایت، به‌ طور ویژه در مقایسه با ساختار زبان‌شناسی است. در نتیجه روایت‌شناسی به بررسی و طبقه‌بندی درون‌مایه‌ها، قواعد و نمادهای روایت یا داستان‌های روایت‌شده می‌پردازد.

روایتگری نیز از اصطلاحات مبهم در حوزه روایت‌شناسی است؛ زیرا این اصطلاح در زبان روزمره و حتی گاهی در متون تخصصی‌تر به همان معنای روایت به کار می‌رود. از این گذشته در متون روایت‌شناسی نیز نظریه‌پردازان گوناگون آن را به معانی مختلفی به کار برده‌اند. تمایز میان روایت و روایتگری در واقع تفاوت میان «محصول» و «فرایند» است.

وارن باکلند خواننده مطالعات فیلم در دانشگاه آکسفورد بروکس است. باکلند در این کتاب بیش از آنکه در پی ارائه نظریه تازه‌ای درباره روایت و روایتگری در سینما باشد، تلاش کرده خلاصه مفیدی از چند نظریه روایت‌شناسی فیلم را عرضه کند. وی کتاب را به دو بخش تقسیم کرده است؛ در بخش نخست ابتدا بیان می‌کند که سینما ضرورتاً رسانه داستان‌گو نبود و به دلایلی چند به داستان‌گویی روی آورد. وی با بررسی فیلم «پنجره رو به حیاط» عناصر اصلی داستان‌گویی سینمایی را ترسیم کرده و سپس ظهور روایت و روایتگری و عامل‌های روایت را در سینمای آغازین بررسی کرده با تحلیل یک فیلم کوتاه صامت آنها را توضیح می‌دهد.

باکلند عواملی را برمی‌شمارد که در انتقال سینمای جاذبه‌ها به سینمای انسجام روایتی نقش داشته‌اند. وی در بخش بعد با تکیه بر آرای ولادیمیر پراپ و با بررسی فیلم‌هایی از هیچکاک و همچنین فیلم‌های جیمز باند به ساختار روایت در هالیوود کلاسیک و هالیوود امروز می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد میان کنش‌ها فقط روابط علت‌ و معلولی برقرار نیست و پیوندهای ظریف‌تر و غیرمستقیم‌تری نیز میان آنها وجود دارد. وی در فصل دوم با بررسی چند اسلوب فیلم‌سازی این پیوندهای غیرعلّی را توضیح داده است.

فصل سوم به فرایند روایتگری می‌پردازد و با بررسی سه فیلم این فرایند را توضیح می‌دهد و به‌ویژه با طرح اصطلاح «سلسله‌مراتب آگاهی» میان شخصیت‌ها و تماشاگران و همچنین موضوع نقطه‌دید، توضیح می‌دهد که یکی از کارکردهای اصلی روایتگری، کنترل میزان دسترسی تماشاگران به اطلاعات داستانی است. باکلند برای توضیح بیشتر این مفاهیم، صحنه‌ای از فیلم پارک ژوراسیک» را مثال می‌زند و با تحلیلی جالب و جذاب چگونگی کنترل اطلاعات را بررسی می‌کند. فصل چهارم با اتکا بر آرای کریستین متز دو مبحث پیچیده روایت‌شناسی ـ اظهار و بازتاب‌ناپذیری را توضیح می‌دهد و یازده مورد از اظهار را در فیلم «هتل بزرگ بوداپست» بررسی می‌کند. این فصل را شاید بتوان دشوارترین بخش کتاب دانست.

باکلند در بخش دوم کتاب، مفاهیمی را که در بخش نخست در زمینه سینمای فمینیستی، سینمای هنری، فیلم‌های پازلی و فیلم‌های برگرفته از منطق بازی‌های ویدیویی به کار بسته، مطرح کرده و تحلیل‌های خواندنی ارائه کرده است؛ به‌ویژه فصل‌های هفتم و هشتم برای خواننده علاقه‌مند جذاب خواهد بود. نکته مهم این است که باکلند به جای ارائه بحث‌های صرفاً نظری، همواره از فیلم‌های آشنا نمونه آورده‌است. این نمونه‌ها افزون بر اینکه کتاب را گیرا ساخته‌اند، مثال‌هایی را فراروی علاقمندان قرار می‌دهند تا بتوانند با تکیه بر مفاهیم این کتاب، فیلم‌های دیگری را نیز به همین روش تحلیل کنند.

کتاب «روایت و روایتگری: کنکاش در داستان‌گویی سینمایی» نوشته وارن باکلند با ترجمه محمد شهبا در 220 صفحه، شمارگان 500 نسخه و قیمت 130 هزار تومان از سوی انتشارات هرمس منتشر شده‌است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...