«خرده‌ خاطرات» حکایت خودنوشت و حدیث نفسی از خاطرات روزگار کودکی و نوجوانی نویسنده‌ای است که جهان را تکان داد.

خرده‌ خاطرات ساراماگو با ترجمه امرایی

 به گزارش خبرآنلاین، کتاب «خرده‌ خاطرات» ژوزه ساراماگو، نویسنده برنده‌ جایزه‌ نوبل با ترجمه اسدالله امرایی از سوی انتشارات مروارید منتشر و با استقبال خوانندگان مواجه شده است. در توضیحات این کتاب 144 صفحه‌ای آمده است: «خرده‌خاطرات حکایت زندگی من و توست با خواندن این خاطرات درمی‌یابیم که زندگی همه‌ ما کمابیش یک‌جور است. شیطنت‌های دوران کودکی، عاشقی و عشق‌های نافرجام نوجوانی و پا گذاشتن به دوران منطق و حساب‌گری.»

خرده‌خاطرات حکایت خودنوشت و حدیث نفسی از خاطرات روزگار کودکی نویسنده‌ای است که جهان را تکان داد. ساراماگو در این کتاب به شرح روزگار کودکی‌اش و کشف جهان می‌پردازد. جهانی که برای اولین‌بار دریافت از آشپزخانه مادرش بزرگ‌تر است. جهانی که او را شگفت‌زده کرد. در خرده‌خاطرات با ماجراهایی روبه‌رو می‌شویم که کلید درک رمان‌های ساراماگو است.

مترجم کتاب معتقد است: «این کتاب در واقع نگاه یک نویسنده در دوران بزرگسالی به کودکی خود است و در آن می‌توان رد پای خلق برخی از کتاب‌های ساراماگو را مشاهده کرد. به عنوان مثال داستان اشتباه در ثبت نام خانوادگی یک فرد که در کتاب «همه نام‌ها» به آن پرداخته شده، برگرفته از یک ماجرای واقعی است که در دوران کودکی ساراماگو رخ داده است. این نویسنده پرتغالی در خاطرات دوران کودکی‌اش به شرح ماجراهایی درباره دوستانش، خانواده‌اش، تحصیلات و همچنین شیطنت‌هایی که در دوران کودکی داشته، اشاره می‌کند.»

پیش از این، کتاب‌ «دفتر یادداشت» ترجمه‌ علی قادری و کتاب «کوری» ترجمه‌ امرایی از این نویسنده توسط همین ناشر عرضه شده بود.

«ژوزه ساراماگو» 16 نوامبر سال 1922 در لیسبون پرتغال به دنیا آمد و 18 ژوئن سال 2010 در جزیره‌ی قناری اسپانیا از دنیا رفت. شهرت اولیه‌ی «ساراماگو» در سال 1982 با انتشار رمان «بالتازار و بلومندا» رقم خورد که جایزه‌ ادبی «پن» پرتغال را برای او به‌همراه آورد. ساراماگو در سال 1984 با رمان «سال مرگ ریکاردو ریس» جایزه ادبی پن و جایزه‌ داستان خارجی ایندیپندنت را کسب کرد. کتاب «کوری» معروف‌ترین اثرش است که اولین‌بار سال 1378 در ایران منتشر شد. این نویسنده‌ معروف پرتغالی در اکتبر سال 1998 به عنوان برنده‌ نوبل ادبیات معرفی شد.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...