چاپ نخست یادنامه داریوش شایگان به کوشش علی دهباشی از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.

یادنامه داریوش شایگان  علی دهباشی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، سه سال از مرگ داریوش شایگان می‌گذرد؛ فیلسوفی که سال 1313 در تهران زاده شده بود. پدرش تاجر آذربایجانی بود و مادرش نیز اهل گرجستان. شایگان به اصرار پدر، زبان فارسی را فرا گرفت و علاوه بر این در مدرسه‌ای فرانسه‌زبان به تحصیل پرداخت.

دوران زندگی او با کشف دنیا و به قول خودش «طرز خاصی از دیدن جهان» همراه بود. او زندگی در کشورهای مختلف و همچنین همنشینی با بزرگانی مختلف را تجربه کرد. در میان شخصیت‌هایی که شایگان با آن‌ها نشست و برخاست داشته‌ و تحت تأثیرشان قرار گرفته، نام‌هایی همچون علامه طباطبایی و هانری کربن دیده می‌شود. او که به مطالعاتش درباره تمدن شرق معروف بود، همواره هنر را عاملی مهم برای شناخت راستین هر فرهنگی می‌دانست. داریوش شایگان از قضا یک روز پس از هشتاد و سومین سالگرد تولدش در اثر سکته مغزی به بیمارستان منتقل شد و 6 فروردین 1397 درگذشت. از او آثاری برجای مانده که می‌توان به نمونه‌هایی چون «آسیا در برابر غرب»، «ادیان و مکتب‌های فلسفی هند»، «پنج اقلیم حضور» و «در جستجوی فضاهای گم شده» اشاره کرد.

حال و سه سال پس از درگذشت این فیلسوف نامدار ایرانی، انتشارات علمی و فرهنگی به کوشش علی دهباشی کتابی با عنوان «یادنامه داریوش شایگان» را منتشر کرده است. این کتاب 1100 صفحه‌ای شامل یکصد و هشتاد مقاله درباره آثار، منش و مقام داریوش شایگان است که به قلم صاحب‌نظران، استادان، منتقدان آرا و دانشجویان نوشته شده است. علی دهباشی نیز در مقدمه این کتاب نوشته است: «از اواسط سال 1397 کار تهیه این یادنامه را آغاز کردم. بخشی از مقالات، از نوشته‌هایی است که اینجا و آنجا در این مدت منتشر شده است و با این قصد که در یک مجموعه جمع‌آوری شود در اینجا آورده‌ام.»

مجموعه مطالب این کتاب در 9 بخش با عناوینِ «داریوش شایگان، یک دور تمام»، «آثار داریوش شایگان»، «گفت‌وگوهایی درباره داریوش شایگان»، «در سوگ داریوش شایگان»، «سروده‌هایی برای داریوش شایگان»، «گزارش مراسم تشیع، خاکسپاری و یادبود»، «گزارش شب داریوش شایگان در مجله بخارا»، «مرگ از منظر داریوش شایگان»، «عکس‌ها» و «کتابشناسی» تنظیم شده است. همچنین در میانِ نویسندگان مقالات و یادداشت‌های این کتاب، نام‎هایی چون سروش دباغ، کامران فانی، مصطفی ملکیان، بهاءالدین خرمشاهی، مصطفی محقق داماد، بیژن عبدالکریمی، رسول جعفریان و... دیده می‌شوند.

چاپ نخست یادنامه داریوش شایگان به کوشش علی دهباشی، منتشر شده از سوی انتشارات علمی و فرهنگی در 1100 صفحه و به قیمت 230 هزار تومان در دسترس مخاطبان قرار دارد.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...