به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، «دموکراسی برای شماری چند» [Democracy for the few] کتابی است به قلم مایکل پرنتی [Michael Parenti] که با ترجمه مهرداد(خلیل) شهابی و میرمحمود نبوی توسط انتشارات اختران روانه بازار نشر شده است.

دموکراسی برای شماری چند» [Democracy for the few] مایکل پرنتی [Michael Parenti]

همانطور که از عنوان اثر برمی‌آید نویسندگان این کتاب قطور به سراغ یکی از مهم‌ترین و عمده‌ترین شعارهای حکومت ایالات متحده آمریکا رفته‌اند تا نحوه اجرای آن را با نگاهی دقیق و موشکافانه بررسی کنند. مایکل پرنتی نویسنده این اثر در سطح بین‌المللی از شهرت زیادی برخوردار است و پیشتر در شماری از کالج‌ها و دانشگاه‌ها به تدریس علوم اجتماعی و سیاسی مشغول بوده و اینک بیشتر سرگرم سخنرانی و نوشتن است. این کتاب علاوه بر مخاطبان عمومی توسط دانشجویان و در فضاهای آموزش دانشگاهی نیز مورد توجه بوده است. همانطور که در معرفی پشت اثر نیز آمده است «این کتاب شرحی مهیج درباره حکومت‌داری آمریکایی است که با تمرکز بر رابطه قدرت اقتصادی و قدرت سیاسی و مداقه در توطئه‌ها، تبلیغات، فریبکاری‌ها، پنهانکاری‌ها، و سایر دوزوکلک‌های حکومت‌داری و سیاست‌ورزی، نحوه کار حکومت ایالات متحده را به دور از حب و بغض مورد تحلیل قرار می‌دهد.»

در مجموع صحبت از سیاست و امور سیاسی شاید در بین عموم رواج داشته باشد و سیاست را بتوان حوزه‌ای جذاب برای بسیاری از افراد حتی عامی محسوب کرد اما مطالعه سیاست برای خود با پیچیدگی‌های زیادی روبه روست همانطور که نویسنده این اثر در پیشگفتار اشاره می‌کند: «مطالعه علم سیاست به‌ خودی‌ خود کاری سیاسی است که در آن بی‌طرفی کمتر وجود دارد. درست است که ما همگی می‌توانیم درباره چند حقیقت خنثی و بی‌طرف بر سرِ ساختار حکومت و مانند آن توافق کنیم، اما کتابی که پروای پرداختن به حقایقی فراتر از این توصیفاتِ حداقلی را نداشته باشد باعث دلخوری بعضی از خوانندگان خواهد شد، ضمن آن‌که خوانندگان اندکی را به خود جلب خواهد کرد. هر کنکاشی درباره چگونگی و چرایی رویدادها ما را به حوزه‌هایی بسیار بحث برانگیز می‌کشاند. اکثر کتاب‌های آموزشی به بی‌طرفی‌ای تظاهر می‌کنند که واقعاً فاقد آن‌اند. آن کتاب‌ها، به‌رغم ادعای عینی بودن و بی‌طرفی، فقط مرسوم و قراردادی‌اند و با محافظه‌کاری جنبه‌های بحث‌برانگیز و مجادله‌آمیزِ حیات سیاسی ایالات متحد را نادیده می‌گیرند. دانشمندان جریان غالبِ علوم سیاسی و سایر حامیان نظم اجتماعی موجود ده‌ها سال کوشیده‌اند تا تقریباً هر کاستیِ نظام سیاسی ایالات متحد را به یک نقطه قوت بدل کنند. آنها می‌خواهند به ما بباورانند که وجود لابی‌های پُرقدرت هیچ جای نگرانی ندارد زیرا لابی‌گرها " کارِ اطلاع‌رسانی" انجام می‌دهند... استدلالِ مدافعان معمولِ نظم غالب این است که حذف احزاب ثالث به‌راستی بهترین نتیجه را در بر دارد زیرا کثرت احزاب (بیش از دو حزب) نظام سیاسی‌مان را تکه‌تکه و ناپایدار خواهد کرد ... در واکنش به گرایش جریان غالب که هر عیبی را به یک حُسن تعبیر می‌کند، منتقدان چپ‌گرایِ وضع موجود احساس کرده‌اند که ناگزیرند هر حُسنی را یک عیب نشان دهند. از این رو، منتقدانِ یادشده به جدل گفته‌اند که: مبارزه انتخاباتی بی‌معنا است، آزادی‌های مدنی‌مان نوعی سیاه‌بازی است، برنامه‌های ملیِ حمایت از نیازمندان تقریباً فاقد ارزش است، اصلاحات عمدتاً فقط دلخوشکُنکی برای ستمدیدگان است، و اتحادیه‌های کارگری معمولاً همدست مدیریت است.»

در حقیقت آنچه نویسنده در «دموکراسی برای شماری چند» می‌کوشد به آن برسد، برگزیدن راهی میانه است. کتاب سعی دارد نشان دهد که چگونه بنگاه‌های برخوردار از انحصار دموکراسی را نقض می‌کنند و در مقابل آن مقابله مردم با این انحصار چگونه گاه موفقیت آمیز بوده و گاه باعث خسارات سنگین به آن‌ها بوده است. نویسنده خود پرداختن به برخی از موضوعات در این کتاب را وارد شدن به حریم موضوعات ممنوعه سرمایه‌داری می‌داند و می‌نویسد: «در این کتاب، من درباره موضوع ممنوعه سرمایه‌داری، به خصوص سرمایه‌داری بنگاه‌محور، یعنی پیشرفته‌ترین و چالش برانگیزترین شکل سرمایه‌داری، صحبت می‌کنم. فقط به این ترتیب است که می‌توانیم شالوده‌های نظام سیاسی ایالات متحد را کاملاً درک کنیم. تلاش کرده‌ام چند رویکرد را با هم بیامیزم. نهادهای رسمی سیاسی از جمله کنگره، ریاست جمهوری، دیوان‌سالاری، دیوان عالی دادگستری، احزاب سیاسی، انتخابات، و نظام اجرای قانون مورد بررسی و توجه قرار می‌گیرند. اما در این کتاب، این ویژگی‌هایِ استاندارد حکمرانی آمریکایی به واقعیات فراگیر‌تری، یعنی قدرت و منافع طبقاتی، پیوند زده می‌شود. افزون بر این، این کتاب به بنیان‌ها و تکوین تاریخی سیاست‌ورزیِ آمریکایی، به ویژه در ارتباط با تدوین قانون اساسی، نقش فزاینده دولت، و فرهنگ سیاسی توجهی خاص دارد. افزون بر این، نه تنها نقادانه بررسی خواهیم کرد که چه کسانی حکومت می‌کنند، بلکه در مورد برون‌داد نظام که «سهم هریک چیست؟» نیز تحقیق خواهیم کرد.»

همانطور که اشاره شد تاکیدی که نویسنده بر سرمایه‌داری بنگاه محور در این کتاب دارد باعث شده که بخش عمده‌ای از کتاب بر اقتصاد سیاسی سیاست عمومی تاکید کند و بر همین مبنا خواننده با خواندن این کتاب می‌تواند به اطلاعات زیادی در این حوزه دست پیدا کند نویسنده علت این تاکید را این طور توضیح می‌دهد: «دانشجویان و شهروندان به طور عام درباره مسائل سیاسی ـ اقتصادسیاسی‌ ـ‌ اقتصادی آگاهی کمی دارند، دو دیگر این که، سخن گفتن از 'فرآشدفراشد سیاست' با انتزاع و جداسازیِ آن از مسائل واقع و برون‌دادها، بدون پرداختن به مسائل قدرت و صاحبان منافع، معنای چندانی نمی‌دهد.»

«دموکراسی برای شماری چند» رویکردی ساختاری دارد و مطابق با همین نگاه تحولات سیاسی را به جای این که نتیجه شانس و تصادف، یا ناشی از تمهیدات این یا آن شخصیت‌، یا رویدادهایی نامتعارف بداند می‌کوشد نشان دهد که اکثر آنچه روی می‌دهد نتیجه چیدمانِ فراگیر قدرت، ثروت، طبقه و نهادها است.

ویراست نهم «دموکراسی برای چند» به قلم مایکل پرنتی با ترجمه مهرداد(خلیل) شهابی و میر محمود نبوی در 562 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و قیمت 110 هزار تومان در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...