کتاب «مرگ‌های ناامیدی»  [Deaths of despair and the future of capitalism] نوشته آن کیس و آنگس دیتون [Anne Case & Angus Deaton] با ترجمه پرناز طالبی توسط انتشارات سروش منتشر و راهی بازار نشر شد.

مرگ‌های ناامیدی»  [Deaths of despair and the future of capitalism] آن کیس و آنگس دیتون [Anne Case & Angus Deaton]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نویسندگان کتاب «مرگ‌های نااُمیدی» تلاش دارد تصویری واقعی از جامعه سرمایه‌داری آمریکایی ارائه کنند که همواره به عنوان ساختاری با فرصت‌های برابر تصویر شده است.

«مرگ‌های نااُمیدی» پدیده‌ای عجیب اما رایج در جامعه آمریکایی سرمایه‌داری است. این‌عنوان که به مرگ‌های ناشی از خودکشی، مصرف بیش از حد مواد مخدر و الکل اطلاق می‌شود، در دهه‌های اخیر در میان طبقه کارگر آمریکا رشدی پیوسته داشته است.

کتاب پیش‌رو که توسط آن کیس و آنگس دیتون، دو اقتصاددان آمریکایی، نوشته شده، نشان می‌دهد چگونه کاستی‌های این نظام منجر به از بین‌رفتن مشاغل، افول سطح زندگی این‌طبقه و ارزش‌های آن و به تبع آن منجر به زوال زندگی افراد می‌شود. نویسندگان این‌کتاب به مجموعه عوامل اقتصادی و اجتماعی که این شرایط را رقم زده و زندگی را برای طبقه کارگر میانسال سفیدپوست دشوارتر کرده، پرداخته‌اند.

نابرابری، شهرنشینی، شکاف آموزش و تحصیلات و نظام بهداشت گران‌قیمت اما ناکافی از جمله عواملی هستند که به آنها به عنوان عوامل موثر در افزایش نرخ مرگ و میر در این قشر توجه شده است. نویسندگان کتاب می‌گویند این‌شرایط چگونه منجر به تضعیف جایگاه نیروی کار و افزایش قدرت شرکت‌های بزرگ شده و جریان ثروت را از اقشار کم درآمد به سوی طبقه ثروتمند جاری کرده است. کیس و دیتون می‌گویند اقتصاد آمریکا از خدمت به مردم معمولی فاصله گرفته و اکنون در خدمت شرکت‌ها، مدیران و مالکان آن‌هاست.

این‌کتاب با ۴۵۰ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۹۲ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...