کتاب «درآمدی بر فلسفه پزشکی»  [Philosophy of medicine : an introduction] پزشکی را از منظری فلسفی مطالعه می‌کند. با توجه ‌به نقش برجسته پزشکی در جامعه امروز، اینکه تاکنون توجه چندانی به فلسفۀ پزشکی نشده است، جای سؤال دارد.

درآمدی بر فلسفه پزشکی»  [Philosophy of medicine : an introduction]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، کتاب «درآمدی بر فلسفه پزشکی» اثر پل تامپسون [Thompson, R. Paul] و راس آپشر  [Upshur, Ross] توسط محمد مهدی هاتف ترجمه و به همت انتشارات سمت در 251 صفحه و با شمارگان 500 نسخه با قیمت 29 هزار تومان منتشر شد.

مترجم در یادداشتی که بر این کتاب نوشته آورده است: «نکته ظریفی که درخصوص متون فلسفه پزشکی قابل ‌ذکر است ناهمگنی عمده آن‌ها است، تا آنجا که می‌توان آن‌ها را در دو دسته متمایز جای داد. دسته نخست که با عنوان متون انتقادی از آن‌ها یاد می‌کنم رسالت خویش را نقد پزشکی مدرن و به پرسش کشیدن جزم‌های تاریخی آن قرار داده ‌‌است. این متون البته یکدست نیستند.»

هاتف در ادامه می‌نویسد: «دسته دیگر متون فلسفه پزشکی اما عمدتاً جنبه تحلیلی دارند و تمرکزشان را بر تحلیل مفاهیم پایه، روش‌های تحقیق و شیوه‌های استدلال و تصمیم‌گیری در سطوح مختلف علم پزشکی قرار می‌دهند؛ از فعالیت‌های تحقیقاتی و آزمایشگاهی گرفته تا کار بالینی و تشخیص و درمان و مراقبت.»

مترجم در معرفی این اثر می‌نویسد: «کتاب حاضر به‌روشنی به همین دسته دوم تعلق دارد و هدف نویسندگان آشناکردن خواننده با مهم‌ترین مسئله‌های فلسفی ناظر به علم پزشکی بوده است ـ مراد از پزشکی در اینجا اعمّ از پزشکی پایه و آزمایشگاهی است که خصلت نظری دارند، و پزشکی بالینی که واجد خصلت عملی است. چنان‌که گفته شد این کتاب محصول مشترک یک فیلسوف و یک پزشک است: پل تامپسون استاد تاریخ و فلسفه علم، و راس آپشر استاد پزشکی، هر دو از دانشگاه تورنتو. نتیجه این همکاری مشترک متنی است که احتمالاً هم به کار دست‌اندرکاران پزشکی بیاید و هم برای اهالی و علاقه‌مندان به فلسفه قابل ‌استفاده باشد.»

نویسندگان در درآمد این اثر فلسفه پزشکی را بدین صورت تبیین می‌کنند: «بنابر توضیحی که در مقدمه و فصل اول خواهیم آورد، از دیدگاه ما فلسفه پزشکی شعبه‌ای است از فلسفه علم. به همین دلیل حوزه‌های تحلیلی اصلی فلسفی که مورد بحث قرار می‌گیرند معرفت‌شناسی، متافیزیک و منطق خواهند بود، و اخلاق محوریتی در آن ندارد. روشن است که در دل تمام دعاوی معرفتی‌ و در همه کندوکاو‌هایمان درخصوص جهان پیرامون، ارزش‌ها حضور دارند. اما کاوش در این مسائل، به‌رغم اهمیتی که دارد، با فلسفه پزشکی صرفاً مماس می‌شود. یعنی در عین اینکه نباید نادیده گرفته ‌شوند، در کانون بحث قرار نمی‌گیرند.»

نویسندگان در مقدمه در معرفی کتاب آورده‌اند: «ما در این کتاب، پزشکی را از منظری فلسفی مطالعه می‌کنیم. با توجه ‌به نقش برجسته پزشکی در جامعه امروز، اینکه تاکنون توجه چندانی به فلسفه پزشکی نشده است، جای سؤال دارد. تا همین اواخر، نه فیلسوفان علم علاقه خاصی به پزشکی نشان می‌دادند و نه موضع قاطبه پزشکان درخصوص بررسی فلسفی کارشان همدلانه بود؛ موضعی که از بی‌علاقگی تا خصومت را دربر می‌گرفت.»

کتاب از دوازده فصل تشکیل شده است. فصل نخست به فلسفه پزشکی اختصاص یافته است. فصل دوم به تعریف سلامت و بیماری پرداخته شده است. فصل سوم نظریه‌ها و مدل‌ها در پزشکی است که در واقع در این فصل به مؤلفه‌ای از پزشکی پایه پرداخته شده که تقریباً نظیری در پزشکی بالینی ندارد: ساختار و نقش نظریه‌ها و مدل‌ها.
فصل چهارم ماده‌انگاری و تقلیل‌گرایی در علم پزشکی عنوان دارد. فصل پنجم با عنوان احتمال و تصادفی بودن آورده شده است و فصل ششم علیت و استقرا نام دارد. برخلاف فصل سوم، در فصول هفتم، هشتم و نهم مؤلفه‌هایی از پزشکی بالینی مطالعه می‌شود که به‌ندرت بروزی در پزشکی پایه دارند. در این سه فصل عناصری استخراج شده که به ‌لحاظ فلسفی جالب توجه‌اند؛ با این توضیح که نویسنده در بررسی آن‌ها شیوه‌ای انتقادی در پیش می‌گیرد.

فصل دهم پزشکی از منظرهای اول شخص را مورد بررسی قرار داده است و فصل یازدهم به علوم اعصاب و بیماری‌های ذهنی اختصاص یافته در نهایت در فصل دوازدهم انواع پزشکی‌های مدرن بررسی شده است.

به گفته نویسندگان در فصل نخست این کتاب با عنوان فلسفه پزشکی، «ما در این کتاب با فلسفه پزشکی به مثابه شاخه‌ای از فلسفه علم معامله می‌کنیم؛ در نتیجه نقش چندانی برای اخلاق باقی نمی‌ماند. هرچند موقعیت‌هایی هست که با ان مماس می‌شوود؛ از جمله زمانی که ارزش‌ها بر روش‌شناسی پژوهشی اثر بگذارند یا معرفت پزشکی استلزامات اخلاقی آشکاری داشته باشد.»

در پشت جلد این اثر آمده است: «این کتاب درآمدی است فلسفی بر علم پزشکی، با یان هدف که نشان دهد پزشکی مدرن بر کدام درک فلسفی استوار است و از چه ابزارهای مفهومی در حل مسائل خود بهره می‌گیرد. دایره موضوعات کتاب هم مسائل نظری متداول در پژوهش‌های پزشکی را دربرمی‌گیرد و هم مسائل عملی جاری در پزشکی بالینی را. کتاب محصول مشترک یک فیلسوف و پزشک است: پل تامپسون استاد تاریخ و فلسفه علم و راس آپشر استاد پزشکی، هر دو از دانشگاه تورنتو. نتیجه این همکاری مشترک متنی است که احتمالاً هم به کار دست‌اندرکاران پزشکی بیاید و هم برای اهالی و علاقه‌مندان به فلسفه جالب توجه باشد.»

کتاب حاضر به طور خاص برای متخصصان و پژوهشگران حوزه نوظهور فلسفه علم پزشکی قابل استفاده است و پژوهشگران و دانشجویان فلسفه علم به طور کلی نیز می‌توانند از آن بهره ببرند. علاقه‌مندان به مباحث فلسفه علم به‌ویژه کسانی که در حوزه پزشکی مطالعه می‌کنند نیز در این کتاب مطالب مفیدی خواهند یافت.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...