کتاب «گذرواژه‌ها» [Passwords یا Mots de passe] نوشته ژان بودریار [Jean Baudrillard] با ترجمه علی رستمیان توسط انتشارات کتاب پاگرد به چاپ دوم رسید.

گذرواژه‌ها [Passwords یا Mots de passe]  ژان بودریار [Jean Baudrillard]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این‌کتاب دربرگیرنده مطالبی از ژان بودریار فیلسوف و جامعه‌شناس فرانسوی است که موضوع اصلی‌شان کلیدواژه‌های او طی چهاردهه فعالیت فکری و نوشتاری هستند؛ از تولید و ارزش و اغوا و اقتصادِ سیاسیِ جامعه‌ مصرفی گرفته تا مبادله‌ نمادین، ابتذال، کاتاستروف و مرگ.

نوشته‌های بودریار در این‌کتاب، بیشتر، مواضع و اندیشه‌های متاخر او را در بر می‌گیرد. یعنی نقد نامتعارف و نیست‌انگارانه‌ جهانِ افسون‌زدوده؛ جایی‌که انحلال چیزها در یکپارچگی امر مجازی، امکان مبادله، ارتباط و حیاتِ شورمند را در جهانی که در آن واقعیت ناپدید شده، سلب کرده است. ولی دیدن این‌ناپدیدشدن‌ها و مجازیت‌ها و واپاشیدن‌ها، چه‌بسا پیش‌رانِ وجدها و وجودهای نوینی باشد که اندیشیدن به آن‌ها فراخواندن‌شان است.

مخاطب کتاب ضمن این‌که می‌تواند سیر تحویل اندیشه‌های بودریار را ببیند، آن را مانند دیگر آثار متاخر این‌اندیشمند، اثری قطعه‌قطعه می‌بیند که تجربه مواجهه با آن جالب خواهد بود.

عناوین اصلی کتاب «گذرواژه‌ها» به این‌ترتیب‌اند:

پیش‌سخن، درآمد، ابژه، ارزش، مبادله نمادین، اغوا، ابتذال/هرزه‌گی، شفافیتِ شر، امرِ مجازی، تصادف، آشوب، پایان، جنایتِ تام، سرنوشت، مبادله محال، دوگانه‌گی، اندیشه، کلامِ آخر

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

امروز امر مجازی و همه تکنولوژی‌های مرتبط با آن حضوری شگفت‌انگیز و پر اثر دارند. حتا اگر این به‌واقع نوعی از ناپدیدشده‌گی به شمار آید،‌ باز هم انتخابی _ مبهم اما سنجیده _ از جانبِ خودِ گونه‌هاست: انتخابِ ساختنِ کلونِ خود در جهانی دیگر؛ انتخابِ این که نوع در مقامِ نوعِ انسان ناپدید شود تا خود را در قالبِ گونه‌های مصنوعی‌ای که ویژه‌گی‌های کارآمدِ بیش‌تری دارد و موثرتر است جاودانه سازد. آیا مساله به‌راستی این است؟
بورخس داستانی دارد درباره مردمی مطرود که به سوی دیگرِ‌ آینه تبعید شده‌اند و حال همه‌گی مسخ گشته و صرفا به انعکاسِ امپراتوری تبدیل شده‌اند که این بلا را بر سرشان آورده. شاید بتوان نظامِ عظیمِ امرِ مجازی را در چنین قالبی فهم کرد، جایی که باقیِ چیزها [که خارج از این نظم‌اند] همه‌گی در حکمِ کلون و روگرفت‌اند، در حکمِ شکل‌هایی از طرد و ذلت. اما در داستان از شباهتِ آن افرادِ مطرود به حاکمِ ستمگر رفته‌رفته کاسته می‌شود تا این‌که روزی فرا می‌رسد که آن‌ها از آن‌سوی آینه به جای اولِ خود باز می‌گردند.

چاپ دوم این‌کتاب با ۱۱۸ صفحه، شمارگان ۴۵۰ نسخه و قیمت ۲۲ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...