کتاب دو جلدی «تاریخ هنر ایران» نوشته جهانگیر نصری‌اشرفی و عباس شیرزادی‌آهودشتی از سوی انتشارات آرون روانه بازار کتاب شد.

به گزارش ایبنا، کتاب دو جلدی «تاریخ هنر ایران» در هفت بخش «نگاهی به تاریخ و تمدن عصر کهن و داد و ستدهای فرهنگی و هنری»، ‌«ادبیات و شعر»، ‌«تئاتر»، ‌«موسیقی»،‌ «سماع»، ‌«نقاشی» و «پیکرتراشی» نوشته شده است.

بخش نخست کتاب نگاهی دارد به تاریخ تمدن عصر کهن و داد و ستدهای فرهنگی هنری، بخش دوم «ادبیات و شعر» در هفت بخش به ادبیات ایران قبل از هخامنشی، ادبیات ایران در دوران هخامنشی، ادبیات ایران در دوران سلوکیان و پارت‌ها، ادبیات ایران در عصر ساسانیان، ادامه سنت‌های ادبی کهن ایران از طریق خنیاگری ادبیات ایران در دوران اسلامی سبک‌شناسی شعر در دوران اسلامی سبک‌شناسی شعر ایران در دوران اسلامی تقسیم‌بندی شده است.

در بخش سوم «تئاتر» تئاتر در دوره‌های تاریخی ایران، نمایش در ایران بعد از اسلام، نمایش مذهبی، پیوند تعزیه و نمایش، چگونگی شکل‌گیری و تحول در تعزیه، تئاتر غربی و بخش تئاتر بررسی شده است.

«موسیقی» بخش چهارم کتاب را تشکیل می‌دهد که در آن به کلیات موسیقی ایرانی تا پیش از تمدن اسلامی، نوروزخوانی، موسیقی پس از اسلام، موسیقی معنوی و مذهبی، موسیقی مناطق ایران و برخی راویان موسیقی ایران پرداخته شده است.

بخش پنجم «سماع» نگاهی دارد به تاریخچه سماع، رقص و بازی در ایران، بررسی آثاری از هنر رقص در دوره‌های پیش از تاریخ، شادمانی در ایران باستان، بازی در دربار حکومت‌ها و سلسله‌های ایرانی، بازی‌های محلی و آیینی پس از اسلام، تاثیر فرهنگ و تمدن اسلامی بر بازی‌ها و تجلی فرهنگ و تمدن اسلامی در هنر سماع.

در بخش ششم «نقاشی» نقاشی در دوره‌های تاریخی ایران، نگارگری ایران از آغاز تا پایان عصر مادها، نقاشی و نگارگری ایران در دوران اسلامی بررسی شده است.

در بخش آخر «پیکرتراشی» به معنی و تعریف پیکرتراشی و مجسمه سازی، پیکر تراشی و مجسمه‌سازی در ایران دوران اسلامی، هنرهای مرتبط با مجسمه سازی و پیکرتراشی، تاثیر و تجلی فرهنگ و تمدن اسلامی پرداخته شده است.

نصری‌اشرفی در مقدمه کتاب به نقش هنر و بازتاب آن در جامعه پرداخته است. به زعم او، هنر هر ملتی بازتاب و تبلور بخش مهمی از فرهنگ، اندیشه، احساسات و ذوقیات آن جامعه بر بستر تعاملات تاریخی و تحولات اجتماعی است. از این منظر هنر به مثابه بخشی از فرهنگ، انعکاس تمام عیار فعالیت‌های مادی و معنوی یک ملت بوده و زیباترین جلوه‌های اندیشه و عمل او است.

نصری‌اشرفی، هنر تاریخی مردم ایران همچون معدود ملت‌هایی دانسته که از پیشینه تاریخی و اجتماعی کهن و ریشه‌دار برخوردارند و سرشار از ایده‌ها و اندیشه‌هایی هستند که در روند تکامل اجتماعی ایرانیان تکوین یافته و از طریق پدیده‌های مشخص هنری چون شعر و ادبیات، موسیقی، نمایش، نگارگری و برخی هنرهای دیگر بروز یافته و
در پس چند هزاره زندگی اجتماعی در فلات ایران و به دلیل حضور و همجواری اقوام مختلف در پهنه این فلات و در نتیجه آمیزش فرهنگی و ذوقی آنان، پدیده‌های هنری ایران از ویژگی‌های ممتاز و منحصر به فردی برخوردار شده‌اند.

به اعتقاد وی، این پدیده‌ها در بردارنده لایه‌های گوناگون فکری، توام با نگرش‌های عمیق اجتماعی و فرهنگی است. لایه‌های که هر یک حاصل مقاطع مختلفی از حیات تاریخی و اجتماعی مردم این سرزمین است. تنوع شاخه‌های هنری و تعداد نمونه‌ها در هر شاخه، ظرفیت‌های بی‌بدیلی را جهت مطالعه آن از طریق خلاقیت هنری فراهم ساخته است. در حقیقت کنکاش و تعمق پیرامون این گروه از پدیده‌ها و خلاقیت‌ها، دریچه‌های راهگشا برای دستیابی به اندیشه‌ها، اعمال و آمال گذشتگان است.

در بخش نخست کتاب عنوان شده، «همه تمدن‌ها به رغم موانع و دشوارهای موجود، در بیشتر ارکان خود از تاثیر و نقش خوشایند دیگر ملت‌ها بهره جستند تا هم در بیان خود بر جهل و کاستی غلبه نمایند و هم یگانگی ابدی و ازلی روح بشر را به تماشا بگذارند».

برای این تاثیرگذاری به آثار و هنر ارزنده اشاره شده است. «بی‌جهت نیست که هنر امپراتوری ایران را از برجسته‌ترین عناصر لیدیایی و بابلی بهره جست و با استفاده از خرد و هنر مردم خود به خلق آثار ارزنده‌ای نایل آمد؛ آثاری که اگرچه شناسنامه این امپراتوری را در بغل داشت ولی در ورای به تلفیقی دست یافت که بی‌تردید در زمره شاهکارهای تمدن بشری است».

«از همین رو  نقش گاوه‌های بالدار آشوری بر ورودی درگاه تخت جمشید می‌نشیند، کاشی‌ها متاثر از صنعت صنعتگران بابلی است و طرح مقابر از طراحی لیدیایی متاثر است. در عین حال بسیاری از سنگ نبشته‌ها، بازپروری هنر لوح‌نگاری مصری است. به دلیل چنین برداشت‌ها و تمهیداتی گزافه نیست اگر بگوییم که امپراتوری ایران پیشگام و مبتکر استفاده از خرد، اندیشه، فرهنگ و هنر سایر اقوام و آمیزش آنها در سطحی گسترده و منطقی است از سوی دیگر گوی سبقت را از دیگران ربود تا جایی که هم تمدن هلنی و پس از آن بیزانس در بسیاری از زمینه‌های اداره کشور ناچار به الگوبرداری از این امپراتوری شدند».

کتاب دو جلدی «تاریخ هنر ایران» نوشته جهانگیر نصری‌اشرفی و عباس شیرزادی‌آهودشتی در شمارگان 2000 نسخه و با قیمت دوره دو جلدی 32000 تومان از سوی انتشارات آرون روانه بازار کتاب شده است.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...