برنامه اهدای جایزه بزرگ شهید آوینی ویژه برترین‌های مستند سال سینمای ایران، شنبه شب با حضور فیلمسازان، مسئولان فرهنگی و علاقه‌مندان به این سینما در تالار وحدت برگزار ‌شد. 
  
نتایج مراسم برترین‌های مستند سال در بخش‌های اصلی به شرح زیر است:
بهترین فیلم رده سوم:
لوح افتخار، نشان برنزی و 10 سکه بهار آزادی به:
وحید چاووشی برای سقف آسمان.
عباس امینی برای طعم خورشید.
پریوش نظریه برای نزدیک‌تر از نفس. 
بهترین فیلم رده دوم:
نشان سیمین و 15 سکه بهار آزادی به:
مسعود رحمانی برای مدار صفر درجه.
مسعود بخشی برای تهران انار ندارد.
بهترین تحقیق:
لوح افتخار ، نشان سیمین و 10 سکه بهار آزادی به حسن نقاشی، پژوهشگر و کارگردان فیلم مشی و مشیانه ، وحید موسائیان ، پژوهشگر و کارگردان فیلم سرزمین گمشده.
بهترین فیلم رده اول:
لوح افتخار، نشان زرین و جایزه بزرگ شهید آوینی مشتمل بر 30 سکه بهاز آزادی به:جواد مزد آبادی کارگردان مستند دست سیاه نان سفید. 
لوح افتخار، نشان زرین و جایزه ویژه دستاورد ملی و 20 سکه بهار آزادی بخاطر تداوم و پایمردی هنرمندی متعهد و کارکشته که عمری را در خلق آثاری ارزشمند که هریک دستاوردی ملی محسوب می‌شوند، گذاشته است، به منوچهر طیاب، کارگردان دریای پارس تقدیم شد.

بنا به این گزارش، 59 مستند ایرانی در مرحله نهایی داوری جایزه آوینی قرار گرفتند که برترین‌ها در این مراسم معرفی ‌شدند. حمایت و ارتقای سینمای مستند وارج نهادن برنقش ممتاز و شخصیت ارزشمند سید شهیدان اهل قلم مرتضی آوینی ، ازاهداف این رویداد به شمار می‌رفت.
مجید مجیدی،کیومرث پوراحمد، مرتضی سرهنگی، عزیزالله حمیدنژاد، مرتضی رزاق کریمی، مهدی همایونفر و اکبر نبوی داوری آثارمنتخب جایزه شهید آوینی را بر عهده داشتد.

همچنین، انجمن مستند سازان سینمای ایران با ترکیب محمدرضا اصلانی، منوچهر مشیری و ناهید رضایی ، انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با امیر جواد اسماعیلی، سعید مستغاثی و مریم پوریامین، داوری و انتخاب آثار مستند را بر عهده داشتند.
200سکه‌طلا به همراه جوایزی در بخش جنبی به آثار راه یافته به بخش نهایی داوری جایزه شهید آوینی اهدا می‌شود.

برپایی چهار بزرگداشت در قالب تجلیل از حسین ترابی برای تولید فیلم برای آزادی، مهدی مدنی برای فیلم پل آزادی با رویکرد دفاع مقدس و در حوزه مستند داستانی دفاع مقدس تکریم از خانواده مرحوم رسول ملاقلی‌پور و یک بزرگداشت به همراه جایزه ویژه هیات داوران در برنامه پایانی جایزه آوینی به اجرا درآمد. تجلیل از 10 شهید هنرمند و چهار نفر از پیشکسوتان حوزه سینمای مستند جنگ ، از دیگر بخش‌های برنامه اهدای جایزه شهید آوینی بود. 

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...